Wyrok NSA z dnia 29 czerwca 2023 r., sygn. II OSK 2399/22

Cudzoziemcy

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Jacek Chlebny (spr.) Sędziowie: sędzia NSA Zdzisław Kostka sędzia del. WSA Mirosław Gdesz Protokolant: starszy asystent sędziego Beata Zborowska-Guziuk po rozpoznaniu w dniu 29 czerwca 2023 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M. M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 kwietnia 2022 r. sygn. akt IV SA/Wa 1551/21 w sprawie ze skargi M. M. na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców z dnia 12 lipca 2021 r. nr DL.WIPO.412.848.2018/MO w przedmiocie zobowiązania do powrotu oraz zakazu ponownego wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej 1. uchyla zaskarżony wyrok i zaskarżoną decyzję; 2. zasądza od Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców na rzecz M. M. kwotę 840 (osiemset czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 28 kwietnia 2022 r., sygn. akt IV SA/Wa 1551/21, oddalił skargę M. M. na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców z 12 lipca 2021 r. w przedmiocie zobowiązania do powrotu oraz zakazu ponownego wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i innych państw obszaru Schengen.

Wyrok został wydany w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.

Szef Urzędu do Spraw Cudzoziemców (dalej: Szef Urzędu lub organ drugiej instancji), po rozpatrzeniu odwołania M. M. (dalej również: cudzoziemiec lub skarżący), decyzją z 12 lipca 2021 r. uchylił decyzję Komendanta Placówki Straży Granicznej w Zgorzelcu z 9 kwietnia 2018 r. w części dotyczącej określenia terminu zakazu ponownego wjazdu i orzekł o zakazie ponownego wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i innych państw obszaru Schengen na okres 1 roku. W pozostałej części, dotyczącej zobowiązania M. M. do powrotu, utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji. Szef Urzędu jako przesłanki zobowiązania do powrotu powołał okoliczności z art. 302 ust. 1 pkt 1, 10 i 16 lit. a ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach (Dz. U. z 2017 r. poz. 2206 ze zm.; dalej: ustawa o cudzoziemcach) stwierdzając, że strona przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej bez ważnej wizy lub innego ważnego dokumentu uprawniającego ją do wjazdu na to terytorium i pobytu na nim; przekroczyła granicę wbrew przepisom prawa oraz nie opuściła terytorium Polski po ostatecznym rozpatrzeniu wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej, w terminie wynikającym z art. 299 ust. 6 pkt 2 ustawy o cudzoziemcach w brzmieniu do dnia 12 lutego 2018 r.