Wyrok NSA z dnia 14 września 2023 r., sygn. I OSK 413/21

Zgodnie z art. 16 ust. 4 i ust. 6 ustawy o pomocy państwa w wychowaniu dzieci, organy administracji publicznej mają obowiązek dokładnego ustalenia, czy i w jakim zakresie mają zastosowanie przepisy o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego, przy wydawaniu decyzji dotyczących świadczeń wychowawczych.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Iwona Bogucka Sędziowie: sędzia NSA Piotr Niczyporuk sędzia del. WSA Maria Grzymisławska-Cybulska (spr.) Protokolant starszy inspektor sądowy Kamil Wertyński po rozpoznaniu w dniu 14 września 2023 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 9 lipca 2020r. sygn. akt I SA/Wa 1202/19 w sprawie ze skargi G. C. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia [...] kwietnia 2019r. nr [...] w przedmiocie uchylenia decyzji w sprawie przyznania świadczenia wychowawczego 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie na rzecz G. C. kwotę 360 (trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 9 lipca 2020 r. sygn. akt l SA/Wa 1202/19 uchylił decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia [...] kwietnia 2019 r. nr [...] w przedmiocie uchylenia decyzji w sprawie przyznania świadczenia wychowawczego.

Skargę kasacyjną od opisanego wyroku złożyło Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Warszawie zaskarżając wyrok ten w całości.

Na podstawie art. 174 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – dalej jako "p.p.s.a." wskazanemu wyżej wyrokowi Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie zarzucono naruszenie przepisów prawa materialnego, a mianowicie:

1. art. 16 ust. 4 ustawy z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci (tekst jedn.: Dz.U. 2019 r. poz. 2407; dalej jako "u.p.p.") poprzez jego błędną wykładnię, polegającą na tym, że wojewoda (na gruncie niniejszej sprawy Wojewoda Mazowiecki) zobowiązany jest dokonać wszechstronnych ustaleń, obejmujących także ustalenie charakteru wyjazdu, czy wskazanie przepisów uprawniających do świadczenia na terenie innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej, podczas gdy przepis ten prawidłowo wykładany swoim zakresem ogranicza obowiązek wojewody do ustalenia, czy mają zastosowanie przepisy o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego a dopiero na późniejszym etapie, w ramach odrębnego postępowania, poczynienie wszechstronnych ustaleń i ewentualnie przyznanie świadczenia zgodnie z art. 16 ust. 5 u.p.p.;