Wyrok NSA z dnia 17 kwietnia 2023 r., sygn. II OSK 2953/20

Egzekucyjne postępowanie

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodnicząca: sędzia NSA Zofia Flasińska (spr.) Sędziowie: sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz sędzia del. WSA Mirosław Gdesz po rozpoznaniu w dniu 17 kwietnia 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej B. G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 18 marca 2020 r., sygn. akt VII SA/Wa 2409/19 w sprawie ze skargi B. G. na postanowienie Ministra Zdrowia z dnia 3 września 2019 r. znak: MDO.051.540.2018(2) w przedmiocie oddalenia zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 18 marca 2020 r., VII SA/Wa 2409/19 oddalił skargę B. G. na postanowienie Ministra Zdrowia z 3 września 2019 r. znak: MDO.051.540.2018(2) w przedmiocie oddalenia zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym w zakresie zastosowania środka egzekucyjnego w postaci grzywny w celu przymuszenia do wykonania obowiązku poddania dziecka Z. G. obowiązkowym szczepieniom ochronnym.

W ocenie Sądu pierwszej instancji organy prawidłowo uznały zarzuty złożone przez skarżącą w postępowaniu egzekucyjnym za nieuzasadnione. Sąd wskazał, że obowiązek poddania dziecka szczepieniom wynika z art. 5 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi (Dz. U. z 2018 r., poz. 151 ze zm.) dalej zwanej też "ustawą". Obowiązek ten został skonkretyzowany przepisami wydanego na podstawie art. 17 ust. 10 tej ustawy, rozporządzenia Ministra Zdrowia z 18 sierpnia 2011 r. w sprawie obowiązkowych szczepień ochronnych (Dz. U. z 2018 r., poz. 753), w szczególności przepisem § 3

tego rozporządzenia, a także komunikatami Głównego Inspektora Sanitarnego w sprawie programu szczepień ochronnych na dany rok, wydawanymi na podstawie art. 17 ust. 11 powyższej ustawy. Sąd podkreślił, że wprowadzenie w polskim systemie szczepień obowiązkowych spełnia kryteria określone w art. 8 pkt 2 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności (Dz. U. z 1993 r. nr 61, poz. 284 ze zm.), bowiem jest to przewidziane przez ustawę i jest to konieczne ze względu na ochronę zdrowia oraz praw i wolności innych osób.