Wyrok NSA z dnia 20 stycznia 2023 r., sygn. I OSK 2330/21

Z uwagi na specyfikę postępowania nieważnościowego oraz niejednokrotnie znaczny upływ czasu, że brak dokumentów, ich niekompletność czy niejednoznaczność, w tym przypadku brak prawidłowo wypełnionego zwrotnego potwierdzenia odbioru orzeczenia, nie może zostać uznany za podstawę stwierdzenia, że doszło do rażącego naruszenia prawa. Wydanie decyzji w warunkach rażącego naruszenia prawa musi być bowiem wykazane w sposób bezsporny i oczywisty z uwagi na zasadę trwałości decyzji administracyjnych (art. 16 ust. 1 k.p.a.). Brak w aktach dokumentów potwierdzających w sposób pewny wezwanie właścicieli do dobrowolnego odstąpienia nieruchomości nie może po 70 latach przemawiać za przyjęciem, że wymagane czynności nie zostały dokonane lub, że nie zostały wykonane prawidłowo. Brak kompletnych akt postępowania administracyjnego, w którym wydano decyzję podlegającą kontroli nadzorczej, w sposób oczywisty nastręcza trudności co do oceny legalności tego aktu, zwłaszcza wówczas, gdy wydanie orzeczenia uzależnione było od zaistnienia określonych przesłanek faktycznych, których istnienia - z uwagi na niezachowanie się pełnej dokumentacji - potwierdzić ani wykluczyć nie można. W takiej sytuacji organ w pierwszej kolejności zobowiązany jest oczywiście podjąć działania w celu ich odnalezienia jednakże, jak wspomniano wyżej, starania te muszą opierać się przynajmniej na prawdopodobieństwie ich uzyskania.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Iwona Bogucka Sędziowie: Sędzia NSA Mariola Kowalska (spr.) Sędzia NSA Zygmunt Zgierski po rozpoznaniu w dniu 20 stycznia 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Ministra Rozwoju, Pracy i Technologii od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 maja 2021 r. sygn. akt I SA/Wa 1885/20 w sprawie ze skarg J.F., K.W., M.W. oraz W.D. na decyzję Ministra Rozwoju z dnia 24 czerwca 2020 r., nr DO.4.7613.75.2019.EK w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności orzeczenia 1. uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie do ponownego rozpoznania; 2. zasądza solidarnie od J.F., K.W., M.W. na rzecz Ministra Rozwoju i Technologii kwotę 460 (czterysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.