Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 14 kwietnia 2023 r., sygn. II GSK 136/20

Gry losowe

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Zbigniew Czarnik (spr.) Sędzia NSA Dorota Dąbek Sędzia del. WSA Marek Krawczak po rozpoznaniu w dniu 14 kwietnia 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej E.S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 18 września 2019 r. sygn. akt III SA/Łd 320/19 w sprawie ze skargi E.S. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi z dnia 1 lutego 2019 r. nr 1001-IOM.4246.57.2018/JM w przedmiocie kary pieniężnej z tytułu urządzania gier na automatach poza kasynem gry 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od E.S. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi 1800 (tysiąc osiemset) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi (dalej: WSA, sąd pierwszej instancji) wyrokiem z 18 września 2019 r. sygn. akt III SA/Łd 320/19 oddalił skargę E.S. (dalej: skarżąca) na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi (dalej: Dyrektor IAS) z 1 lutego 2019 r. nr 1001-IOM.4246.57.2018/JM utrzymującą w mocy decyzję Naczelnika Łódzkiego Urzędu Celno-Skarbowego w Łodzi z 7 września 2018 r. o wymierzeniu skarżącej, na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz.U. z 2018 r., poz. 800 ze zm.; dalej: o.p.), art. 2 ust. 3 i 4, art. 3, art. 8, art. 14 ust. 1, art. 89 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 2 oraz art. 91 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (tekst jedn. Dz.U. z 2018 r., poz. 165 ze zm.; dalej: u.g.h.) – w brzmieniu obowiązującym do 31 marca 2017 r. – kary pieniężnej z tytułu urządzania gier na automatach poza kasynem gry w wysokości 36 000 zł.

W uzasadnieniu sąd pierwszej instancji – podzielając stanowisko organów – wskazał, że podstawą nałożenia kary były ustalenia kontroli przeprowadzonej w lokalu mieszczącym się w K. przy ul. B. [...] w zakresie przestrzegania przepisów u.g.h., podczas której w lokalu stwierdzono włączone i udostępnione dla graczy trzy urządzenia o nazwach: C. money transfers nr [...], C. money transfers –LAXUS nr [...] i C. money transfers nr [...], które oferowały gry losowe na automatach w rozumieniu art. 2 ust. 3 u.g.h., co zostało potwierdzone zebranym w sprawie wyczerpującym materiałem dowodowym. Stwierdzono, że 10 października 2016 r. skarżąca zawarła z dysponentem wymienionych automatów tj. M. sp. z o.o. w B. umowę dzierżawy, mocą której nie tylko wydzierżawiła 10 m2 powierzchni swojego lokalu celem zainstalowania tych urządzeń, ale zobowiązała się również do szeregu czynności świadczących o tym, że przyjęła na siebie dodatkowe obowiązki świadczące o tym, że było to wspólne przedsięwzięcie gospodarcze polegające na połączeniu składników majątkowych jakimi dysponowały strony, tj. lokalem użytkowym skarżącej i automatami należącymi do dzierżawcy, które dopiero wspólnie umożliwiały uruchomienie gier na automatach w sposób dostępny dla ogółu, a więc urządzanie gier w rozumieniu art. 89 ust. 1 pkt 2 u.g.h. Powyższe, wobec faktu, że skarżąca nie posiadała zezwolenia na urządzanie i prowadzenie gier hazardowych, a eksploatowane w lokalu urządzenia nie zostały zarejestrowane przez właściwego naczelnika urzędu celno-skarbowego skutkowało nałożeniem kary zgodnie obliczonej zgodnie z art. 89 ust. 2 pkt 2 u.g.h. Za niezasadne WSA uznał zarzuty skarżącej zmierzające do podważenia dokonanej przez organy oceny, że przedmiotowe urządzenia i platforma C. nie służą do prowadzenia gier, a produkty/instrumenty oferowane przez platformę C. są instrumentami finansowymi mającymi formę krótkoterminowych opcji binarnych. Sąd nie znalazł podstaw do zakwestionowania wartości dowodów, w oparciu o które organ przyjął ustalenia stanowiące podstawę zaskarżonej decyzji. Wobec możliwości samodzielnego rozstrzygania o charakterze gier przez funkcjonariuszy celnych WSA za nieusprawiedliwione uznał stwierdzenie, że w tej sprawie konieczne było przeprowadzenie badania urządzenia przez jednostkę badającą upoważnioną do badań technicznych automatów w trybie art. 23b u.g.h.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00