Wyrok NSA z dnia 12 maja 2023 r., sygn. II GSK 318/20

W sytuacji wadliwego funkcjonowania tachografu obowiązkiem kierowcy jest niezwłoczne podjęcie działań naprawczych i właściwe zaznaczanie swojej aktywności, a odpowiedzialność za naruszenia w tym zakresie nie jest wyłączona brakiem wykazania awarii urządzenia przez przedsiębiorcę transportowego.

Transport

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Zbigniew Czarnik Sędzia NSA Dorota Dąbek (spr.) Sędzia del. WSA Marek Krawczak po rozpoznaniu w dniu 12 maja 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej S.Z. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 10 grudnia 2019 r. sygn. akt II SA/Rz 1183/19 w sprawie ze skargi S.Z. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia 29 lipca 2019 r. nr BP.500.94.2019.1103.RZ9.5575 w przedmiocie kary pieniężnej za naruszenie przepisów o transporcie drogowym oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 10 grudnia 2019 r., sygn. akt II SA/Rz 1183/19, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie oddalił skargę S.Z. (dalej: skarżący) na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia 29 lipca 2019 r., nr BP.500.94.2019.1103.RZ9.5575, w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej za naruszenie przepisów o transporcie drogowym.

Powyższy wyrok Sądu I instancji zapadł w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych:

Decyzją z dnia 29 lipca 2019 r., nr BP.500.94.2019.1103.RZ9.5575, Główny Inspektor Transportu Drogowego, po rozpatrzeniu odwołania S. Z. od decyzji Podkarpackiego Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego z dnia 15 kwietnia 2019 r., nr WITD.DI.0152.IX0341/58/19/P, w przedmiocie nałożenia na skarżącego kary pieniężnej w wysokości 14 500 zł, uchylił zaskarżoną decyzję i nałożył karę pieniężną w wysokości 14 500 zł.

Organ II instancji podzielił stanowisko organu I instancji co do stwierdzonych u skarżącego, prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą: [...], naruszeń warunków i obowiązków przewozu drogowego, określonych w art. 4 pkt 22 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 58 z późn. zm., zwanej dalej u.t.d.).