Wyrok NSA z dnia 5 września 2023 r., sygn. II GSK 754/20

Inne

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Wojciech Kręcisz (spr.) Sędzia NSA Mirosław Trzecki sędzia del. WSA Marek Sachajko Protokolant Konrad Piasecki po rozpoznaniu w dniu 5 września 2023 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej F. w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 16 marca 2020 r. sygn. akt VI SA/Wa 1415/19 w sprawie ze skargi F. w W. na postanowienie Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów z dnia 12 kwietnia 2019 r. nr DNR-4/1/2019 w przedmiocie kontynuowania czynności kontrolnych 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od F. w W. na rzecz Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów 360 (trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 16 marca 2020 r., sygn. akt VI SA/Wa 1415/19, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę F. z siedzibą w W. na postanowienie Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów z dnia 12 kwietnia 2019 r. nr DNR-4/1/2019 w przedmiocie uznania za zasadne kontynuowanie czynności kontrolnych.

Ze skargą kasacyjną od powyższego wyroku wystąpiła spółka zaskarżając ten wyrok w całości, wnosząc o jego uchylenie oraz rozpoznanie skargi, alternatywnie w przypadku nieuwzględnienia pierwotnego żądania, o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. Ponadto spółka wniosła o zasądzenie od organu na jej rzecz zwrotu kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Zaskarżonemu wyrokowi, na podstawie art. 174 pkt 1 i pkt 2 p.p.s.a., zarzucono:

1. Naruszenie przepisów prawa materialnego, mające istotny wpływ na treść orzeczenia i wynik przedmiotowej sprawy, tj. art. 54 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców poprzez jego nieuzasadnione i nieprawidłowe zastosowanie, w sytuacji gdy wskazany przepis nie powinien mieć zastosowania, a w konsekwencji nieprawidłowe uznanie, że w przedmiotowej sprawie zaszły przesłanki umożliwiające przeprowadzenie kolejnej kontroli, w sytuacji gdy żadna z nich w rzeczywistości nie nastąpiła;