Wyrok NSA z dnia 21 marca 2023 r., sygn. I GSK 704/19
Celne prawo
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Joanna Salachna (spr.) Sędzia NSA Henryk Wach Sędzia NSA Piotr Piszczek po rozpoznaniu w dniu 21 marca 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej "A." Sp. z o.o. w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 1 października 2018 r. sygn. akt V SA/Wa 735/18 w sprawie ze skargi "A." Sp. z o.o. w W. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie z dnia 28 lutego 2018 r. nr 1401-IOC.4303.7.2017.1 w przedmiocie określenia kwoty długu celnego 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od "A." Sp. z o.o. w W. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie 2700 (dwa tysiące siedemset) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (dalej: WSA lub Sąd I instancji) wyrokiem z dnia 1 października 2018 r., sygn. akt V SA/Wa 735/18 oddalił skargę "A." Sp. z o.o. w W. (dalej: skarżąca lub Spółka) na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie (dalej: organ lub Dyrektor IAS) z dnia 28 lutego 2018 r., nr 1401-IOC.4303.7.2017.1, w przedmiocie określenia kwoty długu celnego.
Skargę kasacyjną od powyższego wyroku złożyła Spółka, zaskarżając ten wyrok w całości, wniosła o jego uchylenie oraz rozpoznanie skargi, ewentualnie o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania przez WSA. Wniosła też o przeprowadzenie rozprawy i zasądzenie kosztów postępowania kasacyjnego.
Zaskarżonemu wyrokowi, na podstawie art. 174 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.; dalej: p.p.s.a.), zarzucono:
I. art. 221 ust. 3 w zw. z art. 243 ust. 2 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz.Urz. UE L 1992.302.1 z dnia 19 października 1992 r.; dalej: WKC) poprzez uznanie, że Spółka została poinformowana o powstaniu długu celnego w ciągu trzech lat od jego powstania bowiem została jej doręczona w tym czasie decyzja organu I instancji, podczas gdy momentem poinformowania o powstaniu długu celnego jest doręczenie podatnikowi prawomocnej decyzji w sprawie, co implikowało, że Spółka nie została prawidłowo poinformowana o długu celnym w terminie trzech lat od jego powstania, a tym samym decyzje Naczelnika UCS i Dyrektora lAS powinny zostać uchylone przez Sąd I instancji;