Wyrok NSA z dnia 23 marca 2023 r., sygn. II GSK 1491/19

Transport

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Rysz (spr.) Sędzia NSA Andrzej Skoczylas Sędzia del. WSA Wojciech Sawczuk po rozpoznaniu w dniu 23 marca 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej D. N. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 kwietnia 2019 r., sygn. akt VI SA/Wa 122/19 w sprawie ze skargi D. N. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia 23 listopada 2018 r., nr BP.501.1238.2018.0164.WA7.6530 w przedmiocie kary pieniężnej za naruszenie przepisów o transporcie drogowym oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (dalej zwany "WSA" lub "Sądem pierwszej instancji") wyrokiem z 17 kwietnia 2019 r., sygn. akt VI SA/Wa 122/19, na podstawie art. 151 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (obecnie tekst jedn. Dz. U. z 2023 r., poz. 259, dalej zwanej "p.p.s.a."), oddalił skargę D. N. (dalej zwanej "skarżącym") na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego (dalej zwanego "GITD" lub "organem II instancji") z 23 listopada 2018 r. utrzymującą w mocy decyzję Mazowieckiego Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego (dalej zwanego "MWITD " lub "organem I instancji") z 27 sierpnia 2018 r., którą wymierzono skarżącemu karę pieniężną w wysokości 10 000 zł za naruszenie przepisów ustawy o transporcie drogowym.

Skargę kasacyjną od powyższego wyroku wniósł skarżący zaskarżając ten wyrok w całości i rozpoznanie skargi poprzez uchylenie decyzji Głównego Inspektora Transportu Drogowego z 23 listopada 2018, a także o zasądzenie, od GITD na rzecz skarżącego, kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych i rozpoznania sprawy na rozprawie.

Zaskarżonemu wyrokowi zarzucił naruszenie:

I. przepisów postępowania materialnego w postaci:

1) niewłaściwego zastosowania art. 4 pkt 1 oraz art. 5 b ustawy z 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 125, poz. 1371 z późn. zm.) w zw. z Ip. 1.1. załącznika nr 3 do ww. ustawy, polegające na wymierzeniu skarżącemu kary w wysokości 8.000 zł za wykonywanie transportu drogowego bez wymaganego zezwolenia, w sytuacji w której czynności podejmowane przez skarżącego kasacyjnie nie mieszczą się w definicji krajowego transportu drogowego, o którym mowa w art. 4 pkt 1 ustawy o transporcie drogowym (głównie ze względu na to, że czynności skarżącego kasacyjnie nie nosiły znamion wykonywania działalności gospodarczej);