Wyrok NSA z dnia 10 lutego 2023 r., sygn. II GSK 1364/19

Transport

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Wojciech Kręcisz Sędzia NSA Mirosław Trzecki Sędzia del. WSA Marek Krawczak (spr.) po rozpoznaniu w dniu 10 lutego 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej M. G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 12 marca 2019 r. sygn. akt VI SA/Wa 2206/18 w sprawie ze skargi M. G. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia 19 września 2018 r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej za przejazd po drodze krajowej bez uiszczenia opłaty elektronicznej oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 12 marca 2019 r., sygn. akt VI SA/Wa 2206/18, działając na podstawie ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (obecnie: tekst jedn. Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako: "p.p.s.a.") oddalił skargę M. G. (dalej jako: "Skarżący" lub "Strona") na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia 19 września 2018 r. w przedmiocie kary pieniężnej.

Sąd I instancji orzekał w następującym stanie faktycznym i prawnym:

W dniu 9 sierpnia 2017 r. zarejestrowano przejazdy pojazdu samochodowego o nr. rej. [...], którego właścicielem była Strona, przez:

1) urządzenie kontrolne o numerze identyfikacyjnym [...]1 pod numerem ewidencyjnym [...]1, o godzinie 10:05:35, na odcinku drogi krajowej nr [...] C. (skrzyżowanie z drogą wojewódzką nr [...]1) – D. (skrzyżowanie z drogą wojewódzką nr [...]2),

2) urządzenie kontrolne o numerze identyfikacyjnym [...]2 pod numerem ewidencyjnym [...]2, o godzinie 12:00:24, na odcinku autostrady [...] C. (skrzyżowanie z drogą gminną nr [...]) - węzeł K.

- bez uiszczenia opłaty elektronicznej.

Decyzją Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia 14 maja 2018 r. nałożono na Skarżącego karę pienię żną w wysokości 1500 zł.

Na skutek wniosku Skarżącego o ponowne rozpatrzenie sprawy, decyzją z dnia 19 września 2018 r. Główny Inspektor Transportu Drogowego utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji. Ponownie rozpoznając sprawę̨ organ odwoławczy wskazał, że na podstawie informacji znajdujących się w systemie elektronicznego poboru opłat ustalono, że w/w pojazd został wyposażony w urządzenie, o którym mowa w art. 13i ust. 3 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2017 r. poz. 2222 ze zm., dalej "u.d.p."), jednakże stwierdzono brak środków na koncie "pre-pay" podczas dokonywanego przejazdu po drodze krajowej, co skutkowało naruszeniem obowiązku uiszczenia opłaty elektronicznej. Ponadto na podstawie informacji zgromadzonych w Centralnej Ewidencji Pojazdów i Kierowców (CEPiK) ustalono, że dopuszczalna masa całkowita pojazdu przekracza 3,5 tony, a właścicielem pojazdu samochodowego była Strona.