Wyrok NSA z dnia 10 lutego 2023 r., sygn. II GSK 787/21

Transport

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Wojciech Kręcisz (spr.) Sędzia NSA Mirosław Trzecki Sędzia del. WSA Marek Krawczak po rozpoznaniu w dniu 10 lutego 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Okręgowego Inspektora Pracy w Opolu od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 30 listopada 2020 r. sygn. akt II SA/Op 234/20 w sprawie ze skargi S. Sp. z o.o. w D. na decyzję Okręgowego Inspektora Pracy w Opolu z dnia 15 czerwca 2020 r. nr OP-PPR-A.5112.1.2020.3 w przedmiocie kary pieniężnej za naruszenie przepisów o transporcie drogowym 1. uchyla zaskarżony wyrok; 2. oddala skargę; 3. zasądza od S. Sp. z o.o. w D. na rzecz Okręgowego Inspektora Pracy w Opolu 3067 (trzy tysiące sześćdziesiąt siedem) złotych tytułem kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 30 listopada 2020 r., sygn. akt II SA/Op 234/20, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu po rozpoznaniu sprawy ze skargi S. Sp. z o.o. w D. na decyzję Okręgowego Inspektora Pracy w Opolu z dnia 15 czerwca 2020 r. w przedmiocie kary pieniężnej za naruszenie przepisów o transporcie drogowym, w pkt. 1) uchylił zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję Inspektora Pracy w Opolu z dnia 16 marca 2020 r., w pkt. 2) zasądził od Okręgowego Inspektora Pracy w Opolu na rzecz S. Sp. z o.o. w D. kwotę 504 (pięćset cztery) złote, tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Sąd orzekał w następującym stanie faktycznym i prawnym:

Inspektor Pracy w Opolu przeprowadził kontrolę w przedsiębiorstwie prowadzonym przez S. Sp. z o.o. w D. Zakresem kontroli objęto kwestie związane z czasem jazdy, czasem postoju oraz obowiązkowymi przerwami i czasem odpoczynku kierowców za okres od dnia 1 września 2018 r. do dnia 30 czerwca 2019 r. W toku przeprowadzonych czynności kontrolnych ustalono, że przedmiot działalności skarżącej stanowi licencjonowany transport rzeczy na terenie kraju i poza jego granicami. W okresie kontroli w przedsiębiorstwie skarżącej było użytkowanych 260 pojazdów wyposażonych w tachografy cyfrowe. W okresie 6 miesięcy poprzedzających kontrolę pracodawca zatrudniał średnio 243 kierowców. Kontrolą objęto czas pracy, postoju oraz obowiązkowych przerw 8 kierowców, którzy w okresie objętym kontrolą – według oświadczenia pracodawcy – nie byli kontrolowani przez Inspekcję Transportu Drogowego. W toku kontroli analizie poddano 1652 dni 8 kierowców realizujących przewóz drogowy rzeczy samochodami wyposażonymi w tachografy. Wygenerowane naruszenia poddano analizie uwzględniającej: 1) okoliczności występowania rodzaju aktywności kierowcy powodującej naruszenie, 2) oczywiste błędy w operowaniu selektorem tachografu, 3) czy kierowca powodując naruszenie sporządził wymagany dokument (zapis na wydruku z urządzenia rejestrowego, zgodnie z art. 12 rozporządzenia WE nr 516/2006, uzasadniający odstąpienie od przestrzegania norm czasu prowadzenia pojazdu, wymaganych przerw i odpoczynków). Pracodawca złożył wyjaśnienia do wskazanych wydruków oraz złożył zastrzeżenia do protokołu kontroli, do których organ pierwszej instancji ustosunkował się w piśmie z dnia 6 lutego 2020 r.