Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 5 maja 2023 r., sygn. III FSK 1023/22

Zabezpieczenie zobowiązań podatkowych

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Bogusław Dauter, Sędzia NSA Jolanta Sokołowska, Sędzia WSA (del.) Bogusław Woźniak (sprawozdawca), po rozpoznaniu w dniu 5 maja 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej T. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 21 stycznia 2022 r. sygn. akt I SA/Kr 1572/21 w sprawie ze skargi T. S. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Krakowie z dnia 13 września 2021 r. nr [...] w przedmiocie zabezpieczenia zobowiązań podatkowych 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od T. S. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Krakowie kwotę 360 (słownie: trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z 21 stycznia 2022 r., sygn. akt I SA/Kr 1572/21, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie oddalił skargę T. S. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Krakowie z 13 września 2021 r., nr [...] w przedmiocie zarzutów w postępowaniu zabezpieczającym. Jako podstawę prawną rozstrzygnięcia Sąd I instancji wskazał art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r., poz. 2325ze zm.) – dalej jako: "P.p.s.a".

Skargę kasacyjną od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie wniósł T. S. zaskarżając ten wyrok w całości. Na podstawie art. 176 § 1 pkt 1 i 2 P.p.s.a. zarzucił:

I. Na podstawie art. 174 pkt 2 P.p.s.a. rażące naruszenie przepisów postępowania, mające istotny wpływ na wynik sprawy, tj.:

1. art. 145 § 1 pkt 1 lit. c) w zw. z art. 135 w zw. z art. 134 § 1 w zw. z art. 1 w zw. z art. 3 § 1 i § 2 pkt 3 P.p.s.a. w zw. z art. 138 § 1 pkt 2 w zw. z art. 144 w zw. z art. 6 w zw. z art. 8 § 1 w zw. z art. 11 w zw. z art. 15 i art. 124 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2021 r. poz. 735, ze zm.; dalej: "K.p.a.") w zw. z art. 18 i art 166b ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2020 r. poz. 1427, ze zm.; dalej: "u.p.e.a. ") w zw. z art. 34 § 2 pkt 3 w zw. z art. 33 § 2 pkt 1 w zw. z art. 166b u.p.e.a. w zw. z art. 2 w zw. z art. 7 i art. 78 Konstytucji RP poprzez oddalenie skargi i nieuchylenie przez Sąd I instancji zaskarżonego postanowienia i poprzedzającego je postanowienia organu I instancji pomimo tego, że Dyrektor IAS całkowicie bezpodstawnie stwierdził niedopuszczalność wniesionego przez skarżącego zarzutu z art. 33 § 2 pkt 1 w zw. z art. 166b u.p.e.a., dotyczącego nieistnienia obowiązku podlegającego zabezpieczeniu ze względu na przedawnienie zobowiązań podatkowych skarżącego w podatku od towarów i usług (dalej: "VAT") za okresy: listopad 2014 r., marzec 2015 r., kwiecień 2015 r., maj 2015 r., lipiec 2015 r. i sierpień 2015 r. (dalej: "zobowiązania"), podczas gdy Dyrektor IAS zobowiązany był rozpoznać ww. zarzut;

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00