Wyrok NSA z dnia 14 kwietnia 2023 r., sygn. I FSK 2123/18

Podatek od towarów i usług

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Niezgódka-Medek (spr.), Sędzia NSA Arkadiusz Cudak, Sędzia WSA (del.) Maja Chodacka, Protokolant Krzysztof Zaleski, po rozpoznaniu w dniu 14 kwietnia 2023 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej H. S.A. w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 8 czerwca 2018 r. sygn. akt III SA/Wa 2921/17 w sprawie ze skargi H. S.A. w W. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie z dnia 28 czerwca 2017 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości nadwyżki podatku od towarów i usług za II kwartał 2014 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od H. S.A. w W. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie kwotę 5400 (pięć tysięcy czterysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi kasacyjnej H. S.A. z siedzibą w W. (dalej: "skarżąca", "Spółka") jest wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 8 czerwca 2018 r., III SA/Wa 2921/17. W orzeczeniu tym Sąd pierwszej instancji, na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r. poz. 1369 ze zm.), powoływanej dalej jako: "P.p.s.a.", oddalił skargę skarżącej na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie z 28 czerwca 2017 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za II kwartał 2014 r. (opisany wyrok i powołane w uzasadnieniu orzeczenia sądów administracyjnych dostępne są w internetowej bazie orzeczeń www.orzeczenia.nsa.gov.pl, dalej: "CBOSA").

W uzasadnieniu WSA podał, że decyzją z 31 marca 2017 r. Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego Warszawa - Śródmieście określił Spółce wysokość nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do zwrotu na rachunek bankowy za II kwartał 2014 r. w wysokości 0 zł. W uzasadnieniu organ podatkowy stwierdził, że strona w badanym okresie uczestniczyła w transakcji mającej na celu dokonanie oszustwa podatkowego w postaci wyłudzenia podatku od towarów i usług. Przedmiotem transakcji był olej rzepakowy, który był wywożony w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów z terytorium kraju do [...], a następnie przez [...] spółkę – T[...] s.r.o. powracał na terytorium Polski. Podmioty uczestniczące w transakcjach celowo wprowadzały do obrotu faktury niedokumentujące rzeczywistych zdarzeń gospodarczych, stwarzając fikcję prowadzenia działalności polegającej na obrocie olejem rzepakowym.