Wyrok NSA z dnia 18 maja 2023 r., sygn. I FSK 2369/18

Podatek od towarów i usług

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Ryszard Pęk, Sędzia NSA Arkadiusz Cudak, Sędzia WSA (del.) Dominik Mączyński (spr.), Protokolant Krzysztof Zaleski, po rozpoznaniu w dniu 18 maja 2023 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej A. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 28 lutego 2017 r. sygn. akt I SA/Gd 1593/16 w sprawie ze skargi A. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w G. z dnia 30 września 2016 r. nr [...], [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za marzec 2014 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od A. K. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w G. kwotę 8100 (osiem tysięcy sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Skarga kasacyjna

1.1. A. K., reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika, pismem z dnia 1 czerwca 2017 r., wniósł skargę kasacyjną od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 28 lutego 2017 r., I SA/Gd 1593/16. Wyrokiem tym Sąd oddalił skargę na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w G. z dnia 30 września 2016 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za marzec 2014 r.

1.2. Wyrok Sądu pierwszej instancji zaskarżono w całości, zarzucając mu:

1. na podstawie art. 174 pkt 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (dalej: p.p.s.a.) naruszenie przepisów postępowania mających istotny wpływ na wynik sprawy, tj.

- art. 145 § 1 pkt 1 lit. c) p.p.s.a. poprzez nieuwzględnienie skargi i nieuchylenie zaskarżonej decyzji, pomimo naruszenia przez organy podatkowe obydwu instancji przepisów postępowania, tj. art. 121 § 1, art. 122, art. 187 § 1 i art. 191 Ordynacji podatkowej przez prowadzenie postępowań kontrolnego i odwoławczego w sposób niebudzący zaufania do organów podatkowych z powodu braku podejmowania działań zmierzających do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego sprawy, a także przez brak rozpatrzenia zebranego materiału dowodowego oraz przekroczenie zasady swobodnej oceny dowodów, w tym brak rozpatrzenia dowodów korzystnych dla skarżącego, a także przez rozstrzyganie wszelkich wątpliwości na jego niekorzyść;