Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 1 czerwca 2023 r., sygn. II FSK 2897/20

Podatek dochodowy od osób fizycznych

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Maciej Jaśniewicz, Sędzia NSA Małgorzata Wolf-Kalamala (sprawozdawca), Sędzia WSA del. Agnieszka Olesińska, , Protokolant Katarzyna Kwaśniewska-Ciesielska, po rozpoznaniu w dniu 1 czerwca 2023 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 7 listopada 2019 r. sygn. akt III SA/Wa 509/19 w sprawie ze skargi JT na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie z dnia 12 grudnia 2018 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2012 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie na rzecz JT kwotę 675 (słownie: sześćset siedemdziesiąt pięć) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrokiem z 7 listopada 2019 r., III SA/Wa 509/19, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uwzględnił skargę JT (zwanej dalej Skarżącą) na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie z dnia 12 grudnia 2018 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2012 r. Skarżąca prowadziła działalność gospodarczą pod firmą D. Organ podatkowy zakwestionował faktury kosztowe wystawione na rzecz skarżącej przez firmę S. sp. z o.o. Sporne faktury dotyczyły sprzedaży jednego komputera przenośnego, dwóch komputerów z monitorami oraz usług archiwizacji, porządkowania i odzyskiwania danych, o łącznej wartości 19 100,00 zł netto. Według organu spółka S. wystawiająca faktury nie posiadała jakiegokolwiek majątku trwałego, nie ustalono jej faktycznego miejsca prowadzenia działalności, na swoją siedzibę wskazała adres wirtualnego biura, poza opłatami za telefon i najem lokalu nie ponosiła tzw. kosztów pozostałych i nie zatrudniała pracowników. Sąd pierwszej instancji wskazał, że organ nie wyjaśnił w dostateczny sposób stanu faktycznego sprawy. Zwrócił uwagę, że Skarżąca do protokołu przesłuchania w charakterze strony z 29 listopada 2016 r. zeznała, iż zakwestionowane usługi oraz dostawy komputerów do siedziby firmy Skarżącej wykonał bezpośrednio prezes zarządu spółki S. sp. z.o.o. – R. R. wraz z bliżej nieznanym Skarżącej mężczyzną w wieku 30-40 lat. Zdaniem sądu pierwszej instancji istniała silna poszlaka wskazująca na to, że spółka S. nie prowadziła rzeczywistej działalności, jednakże - obok fikcyjnej działalności - mogła wykonywać w niewielkim zakresie działalność rzeczywistą. Organy podatkowe powinny były wyjaśnić tę okoliczność z udziałem R.R. Skoro Skarżąca wskazała osobę, z którą nawiązała współpracę w zakresie dostawy sprzętu komputerowego oraz wykonania określonych usług i przedstawiła ich przebieg, to organ miał obowiązek zweryfikować twierdzenia Skarżącej. Pełna treść uzasadnienia zaskarżonego orzeczenia, jak i innych wyroków powołanych poniżej, dostępna jest na stronie internetowej https://orzeczenia.nsa.gov.pl/ (dalej w skrócie jako "CBOSA").

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00