Wyrok NSA z dnia 30 maja 2023 r., sygn. II FSK 2859/20

Przywrócenie terminu

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Maciej Jaśniewicz Sędziowie Sędzia NSA Antoni Hanusz Sędzia NSA Anna Dumas (sprawozdawca) Protokolant Katarzyna Kwaśniewska-Ciesielska po rozpoznaniu w dniu 30 maja 2023 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 maja 2020 r. sygn. akt III SA/Wa 1793/19 w sprawie ze skargi I. I. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie z dnia 19 lipca 2019 r. nr 1401-IOD-3.4102.73.2019.2.MP w przedmiocie przywrócenia terminu do wniesienia odwołania 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie na rzecz I. I. kwotę 360 (słownie: trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrokiem z 21 maja 2020 r. (sygn. akt III SA/Wa 1793/19) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uwzględnił skargę I. I. – nazywanej dalej "Skarżącą", i uchylił postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie z 19 lipca 2019 r. (nr 1401-IOD-3.4102.73.2019.2.MP) w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia odwołania od decyzji.

2.1. W skardze kasacyjnej wywiedzionej od powyższego wyroku pełnomocnik Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie podniósł zarzuty naruszenia następujących przepisów:

a) art. 145 § 1 pkt 1 lit. c) ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.; dalej jako "P.p.s.a.") w zw. z art. 3 § 1 i art. 3 § 2 pkt 2 tej ustawy oraz w zw. z art. 160 § 1-4 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2020 r., poz. 1325 ze zm.; dalej jako "O.p.") poprzez dokonanie nieprawidłowej kontroli postanowienia i w konsekwencji niezasadne jego uchylenie, na skutek wadliwego uznania przez Sąd, że Skarżąca zachowała należytą staranność i nie mogła złożyć odwołania od decyzji organu pierwszej instancji w terminie, a tym samym wykazała brak swojej winy w uchybieniu terminowi. Tymczasem Skarżąca nie uprawdopodobniła, że Jej stan zdrowia wykluczał złożenie odwołania, w tym wyręczenia się inną osobą, w szczególności pełnomocnikiem, który był ustanowiony w sprawie i któremu decyzja została doręczona, co w konsekwencji doprowadziło Sąd do wadliwego uznania, że organ naruszył przepisy postępowania, tj. art. 121 § 1, art. 122, art. 124 i art. 125 § 1 O.p.;