Wyrok NSA z dnia 2 sierpnia 2023 r., sygn. II FSK 196/21

Podatek dochodowy od osób fizycznych

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Wolf-Kalamala, Sędziowie Sędzia NSA Tomasz Kolanowski (sprawozdawca), Sędzia NSA Aleksandra Wrzesińska-Nowacka, Protokolant Dominika Kurek, po rozpoznaniu w dniu 2 sierpnia 2023 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjne CN od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 28 października 2020 r. sygn. akt I SA/Bk 483/20 w sprawie ze skargi CN na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w B. z dnia 20 lutego 2020 r. nr {...} w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2014 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od CN na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w B. kwotę 10.800 (dziesięć tysięcy osiemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi kasacyjnej jest wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 28 października 2020 r. sygn. akt I SA/Bk 483/20 oddalający skargę Celiny M.N. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Białymstoku z dnia 20 lutego 2020 r. w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2014 rok oraz wysokości odsetek za zwłokę od zaległości we wpłatach zaliczek na ten podatek za poszczególne miesiące 2014 r. Wyrok ten jest dostępny w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych (dostępny na stronie www.orzeczenia.nsa.gov.pl).

W skardze kasacyjnej skarżąca zarzuciła wyrokowi naruszenie przepisów prawa materialnego:

1) art. 5a pkt 6 i art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm. dalej: "u.p.d.o.f.") poprzez niewłaściwe zastosowanie wskutek przyjęcia, że skarżąca prowadziła działalność gospodarczą w zakresie obrotu nieruchomościami i że nabyła nieruchomość, w której udziały sprzedała w 2014 roku, w celu jej odsprzedaży, podczas gdy stan faktyczny wskazywał na to, że jej czynności były związane z zarządem majątkiem osobistym wykorzystywanym do osiągania przychodów z najmu, a zatem w sprawie winien być zastosowany przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 u.p.d.o.f., którego Sąd nie zastosował;