Wyrok NSA z dnia 12 lipca 2023 r., sygn. I FSK 372/23

Podatek od towarów i usług

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Sylwester Golec, Sędzia NSA Mariusz Golecki, Sędzia WSA (del.) Maja Chodacka (sprawozdawca), , po rozpoznaniu w dniu 12 lipca 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej P. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością sp. k. z siedzibą w P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 6 października 2022 r., sygn. akt III SA/Wa 127/22 w sprawie ze skargi P. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością sp. k. z siedzibą w P. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie z dnia 26 października 2021 r., nr 1401-IOA1.4033.134.2021.zm w przedmiocie przedłużenia terminu dokonania zwrotu nadwyżki podatku od towarów i usług za maj 2020 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od P. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością sp. k. z siedzibą w P. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie kwotę 360 (słownie: trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrok Sądu I instancji.

1.1. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 6 października 2022r. sygn. akt III SA/Wa 127/22 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę P. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością sp.k. z siedzibą w P. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie z dnia 26 października 2021r. nr 1401-IOA1.4033.134.2021.zm w przedmiocie przedłużenia terminu dokonania zwrotu nadwyżki podatku od towarów i usług za maj 2020r. Wymieniony wyrok oraz pozostałe orzeczenia sądów administracyjnych przywołane w niniejszym uzasadnieniu publikowane są na stronach internetowych Naczelnego Sądu Administracyjnego: http://orzeczenia.nsa.gov.pl.

1.2. Sąd pierwszej instancji stwierdził, że organy wykazały, że zaszły przesłanki do zastosowania przepisu art. 87 ust. 2 zdanie drugie ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174 ze zm., dalej: "ustawa o podatku od towarów i usług"). Wątpliwości organów zasadnie wzbudziła prowadzona przez Skarżącą działalności gospodarczej polegająca na świadczeniu usług niematerialnych – outsourcingu procesów biznesowych i usług powiązanych. Spółka posiadała siedzibę w biurze wirtualnym, nie zatrudniała pracowników i świadczyła usługi sklasyfikowane jako branża wysokiego ryzyka, tj. doradztwo i inne usługi niematerialne. Organy zwróciły uwagę, że głównymi odbiorcami Skarżącej były dwa podmioty zagraniczne z siedzibą w Singapurze. Co więcej zauważyły, że Spółka świadczone usługi realizowała jedynie poprzez nabycie usług od firm zewnętrznych (outsourcing usług), bowiem nie zatrudniała pracowników, a krąg jej dostawców, podobnie jak we wcześniejszych okresach rozliczeniowych obejmował następujące podmioty B. sp. z o.o. sp.k., I. sp. z o.o. s.k., I.1 sp. z o.o. s.k., O. sp. z o.o. Ponadto, Skarżąca nie wykonywała żadnych usług opodatkowanych w Polsce. Konsekwencją powyższego było wstąpienie nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do zwrotu na rachunek bakowy podatnika, w całości wynikający z odliczenia VAT od dokonywanych nabyć. Te okoliczności wynikają z akt sprawy a także informacji zawartych w innych postanowieniach wydanych wobec Skarżącej za inne okresy rozliczeniowe, które znane są zarówno Skarżącej jak i organom podatkowym. Zdaniem organów, wzajemne ułożenie relacji przez grupę ww. podmiotów wskazuje na możliwość wstąpienia nadużycia prawa polegającego na uzyskiwaniu nienależnej korzyści podatkowej poprzez występowanie o zwroty podatku VAT oraz możliwość stosowania niedozwolonej optymalizacji podatkowej. W ramach kontroli jaka prowadzona była wobec Spółki w dniu 17 czerwca 2021r. do maltańskiej administracji podatkowej skierowane zostały kolejne zapytania dotyczące transakcji z B.1 Ltd. oraz realiów jej funkcjonowania na Malcie, na które jak wynika z uzasadnienia dotychczas nie otrzymano odpowiedzi.