Wyrok NSA z dnia 10 października 2023 r., sygn. II FSK 309/21
Interpretacje podatkowe; Podatek dochodowy od osób fizycznych
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Tomasz Zborzyński, Sędzia NSA Antoni Hanusz (spr.), Sędzia WSA del. Renata Kantecka, , Protokolant Rafał Malina, po rozpoznaniu w dniu 10 października 2023 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 21 października 2020 r. sygn. akt I SA/Gl 465/20 w sprawie ze skargi P.K. na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 24 lutego 2020 r. nr 0113-KDIPT2-2.4011.796.2019.2.EC UNP: 920339 w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
1. Wyrokiem z 21 października 2020 r., I SA/Gl 465/20, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach uwzględnił skargę P. K. i uchylił interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 24 lutego 2020 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych.
2. Skargę kasacyjną od powyższego wyroku wniósł pełnomocnik DKIS, występując o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i oddalenie skargi ewentualnie o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie sprawy WSA
do ponownego rozpoznania, a także o zasądzenie od skarżącego zwrotu kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych. Na podstawie przepisów art. 174 pkt 1 i 2 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo
o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm., dalej: "p.p.s.a.") autorka skargi kasacyjnej postawiła zaskarżonemu wyrokowi zarzuty naruszenia:
- art.146 § 1 i art. 151 p.p.s.a. w zw. z art. 6 ust. 4 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1426 ze zm., dalej: "u.p.d.o.f.") poprzez uwzględnienie skargi wnioskodawcy, uchylenie interpretacji i w konsekwencji bezpodstawne przyjęcie przez sąd, iż organ dokonał błędnej wykładni powyższego przepisu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przyjmując, iż w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym sprawy wnioskodawca nie jest osobą samotnie wychowującą dzieci i w konsekwencji nie spełnia przesłanek do preferencyjnego opodatkowania jego dochodów.