Wyrok NSA z dnia 27 kwietnia 2023 r., sygn. I FSK 400/20

Prawidłowy opis stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego jest kluczowy dla oceny skutków podatkowych i konstrukcji uzasadnienia prawnego tej oceny. Bez tych informacji organ podatkowy nie jest w stanie ocenić, czy aktywność skarżącej ma charakter działalności gospodarczej czy zarządu majątkiem prywatnym.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Roman Wiatrowski, Sędzia NSA Danuta Oleś (sprawozdawca), Sędzia del. WSA Dominik Mączyński, , po rozpoznaniu w dniu 27 kwietnia 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 28 listopada 2019 r., sygn. akt I SA/Sz 589/19 w sprawie ze skargi E.K. na postanowienie Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 16 maja 2019 r., nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości, 2) oddala skargę, 3) zasądza od E.K. na rzecz Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej kwotę 460 (słownie: czterysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów za postępowanie kasacyjne.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 28 listopada 2019 r., sygn. akt I SA/Sz 589/19 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie uchylił zaskarżone przez E.K. postanowienie Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 16 maja 2019 r. w przedmiocie pozostawienia bez rozpatrzenia wniosku o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego wraz z poprzedzającym je postanowieniem z 22 marca 2019 r.

Skargę kasacyjną od powyższego wyroku wniósł Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: "organ podatkowy"), który zaskarżając wyrok w całości zarzucił naruszenie przepisów prawa procesowego tj.:

1) art. 146 § 1 w związku z art. 145 § 1 pkt 1 lit. c) oraz art. 153 i art. 141 § 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm., dalej: "p.p.s.a.") w powiązaniu z art. 14b § 1 i § 3 oraz art. 14g § 1 w związku z art. 169 § 1 w związku z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2018 r., poz.800 ze zm., dalej: "Ordynacja podatkowa") oraz w powiązaniu z art. 5 ust. 1 i art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174 ze zm., dalej: "ustawa o VAT") poprzez uchylenie zaskarżonego postanowienia oraz poprzedzającego go postanowienia na skutek uznania przez Sąd pierwszej instancji, że nie wystąpiła w badanej sprawie przesłanka przewidziana w art. 14g § 1 Ordynacji podatkowej, która uprawniałaby organ do pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia, bowiem - w ocenie Sądu - wniosek E.K. (dalej: "strona" lub "skarżąca") spełniał wymogi przewidziane w art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, zaś organ, będąc związanym tylko przedstawionym opisem sprawy (zdarzeniem przyszłym) oraz wskazanymi we wniosku przepisami ustawy o VAT, zobowiązany był do dokonania oceny stanowiska skarżącej przedstawionego we wniosku, podczas gdy wniesiony wniosek nie spełniał wszystkich wymogów formalnych i pomimo wezwania do ich uzupełnienia skarżąca nie doprecyzowała w wyczerpujący sposób przedstawionego zdarzenia przyszłego, gdyż koniecznym bowiem było ustalenie ile działek oraz które spośród wydzielonych 118 działek skarżąca zamierza sprzedać, jakie jest przeznaczenie pozostałych działek, które nie będą sprzedane, a także czy dokonywała w przeszłości transakcji nabycia innych niż wymienione nieruchomości, aby móc ocenić zaistnienie bądź brak zaistnienia wszystkich przesłanek działalności gospodarczej określonych w art. 5 ust. 1 i art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, tym samym dokonać oceny prawidłowości stanowiska skarżącej w drodze wydania interpretacji indywidualnej;