Wyrok NSA z dnia 23 marca 2023 r., sygn. I FSK 74/23

Podatek od towarów i usług

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Ryszard Pęk (sprawozdawca), Sędzia NSA Janusz Zubrzycki, Sędzia del. WSA Adam Nita, po rozpoznaniu w dniu 23 marca 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 października 2022 r. sygn. akt III SA/Wa 508/22 w sprawie ze skargi E. S. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W. z dnia 10 grudnia 2021 r. nr [...] w przedmiocie odmowy zwrotu różnicy podatku od towarów i usług za styczeń 2016 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W. na rzecz E. S. kwotę 450 zł (słownie: czterysta pięćdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie.

1.1. Wyrokiem z 14 października 2022 r., sygn. akt III SA/Wa 508/22, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu skargi E. S. (dalej skarżąca) uchylił zaskarżoną decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W. z 10 grudnia 2021 r. oraz poprzedzającą ją decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w W. z 20 lipca 2021 r. w przedmiocie odmowy zwrotu różnicy podatku od towarów i usług za styczeń 2016 r. oraz zasądził na rzecz skarżącej zwrot kosztów postępowania sądowego.

2. Uzasadnienie wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie.

2.1. Sąd pierwszej instancji przedstawiając w uzasadnieniu wyroku ustalenia będące podstawą wydania zaskarżonej decyzji przyjął, że 30 grudnia 2020 r. skarżąca złożyła do Naczelnika Urzędu Skarbowego w W. (dalej organ pierwszej instancji) korekty deklaracji VAT-7 za styczeń 2016 r.

Po rozpatrzeniu wniosku organ pierwszej instancji, decyzją z 20 lipca 2021r., odmówił skarżącej zwrotu nadpłaty za okresy objęte korektami. Stwierdził, że za te okresy nie przysługuje jej prawo do skorzystania z korekty, o której stanowi art. 89a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r., poz. 1054 ze zm., dalej ustawa o VAT), czyli z tzw. ulgi za złe długi, gdyż od daty wystawienia faktur dokumentujących wierzytelności upłynęły ponad dwa lata, licząc od końca roku, w którym dokumenty te wystawiono. Nie został zatem spełniony warunek wymieniony w art. 89a ust. 2 pkt 5 ustawy o VAT, umożliwiający korektę podatku należnego.