Wyrok NSA z dnia 28 marca 2023 r., sygn. III FSK 1817/21

Gospodarka komunalna

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Krzysztof Winiarski, Sędzia NSA Paweł Borszowski, Sędzia WSA (del.) Bogusław Woźniak (sprawozdawca), po rozpoznaniu w dniu 28 marca 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej F. z siedzibą w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 6 września 2019 r. sygn. akt III SA/Wa 3072/18 w sprawie ze skargi F. z siedzibą w W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia 3 października 2018 r. nr KO C 4845/Ni/18 w przedmiocie opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z 6 września 2019 r., sygn. akt III SA/Wa 3072/18, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę Fundacji A. z siedzibą w W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z 3 października 2018 r., nr KOC 4845/Ni/18 w przedmiocie wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi Jako podstawę prawną orzeczenia Sąd I instancji wskazał art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. — Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.) — dalej jako: "P.p.s.a".

Skargę kasacyjną od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wniosła Fundacja A. w W. (Fundacja) zaskarżając ten wyrok w całości. Na podstawie art. 174 pkt 1 i 2 P.p.s.a. zaskarżonemu wyrokowi zarzuciła:

I. naruszenie przepisów postępowania mogące mieć istotny wpływ na wynik sprawy, tj.:

1) art. 141 § 4 w zw. z art. 151 P.p.s.a. poprzez niewyjaśnienie podstawy prawnej rozstrzygnięcia oraz niedostateczne wyjaśnienie motywów rozstrzygnięcia, bowiem Sąd nie wskazał, na jakiej podstawie lub w związku z jakimi przepisami uznał wykazywane przez skarżącą zarzuty za chybione oraz dlaczego nie odniósł się do wszystkich podniesionych w skardze zarzutów.

2) art. 151 w zw. z art. 134 § 1 P.p.s.a. poprzez niezasadne oddalenie skargi na skutek błędnego przyjęcia, że organ II instancji dokonał prawidłowej kontroli instancyjnej rozstrzygnięcia organu I instancji, mimo że decyzja z 3 października 2018 r. dotknięta była wadami polegającymi na naruszeniu art. 121 i 122 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 ze zm.) – dalej jako: "O.p." w szczególności poprzez: