Wyrok NSA z dnia 26 kwietnia 2023 r., sygn. III FSK 2100/21

1. Złożenie skargi kasacyjnej wymaga spełnienia szeregu formalnych wymogów, w tym szczegółowego uzasadnienia podstaw kasacyjnych oraz precyzyjnego wskazania przepisów prawa, które skarżący uważa za naruszone. 

2. Zarzuty skargi kasacyjnej dotyczące ewentualnych błędów w wycenie nieruchomości muszą być odpowiednio uzasadnione i poparte alternatywną wyceną lub kontroperatem szacunkowym, w przeciwnym razie sąd nie ma podstaw do podważania rzeczowej i logicznej opinii biegłego.

3. Organy administracji prowadzące postępowanie nie powinny wkraczać w merytoryczną zasadność złożonego operatu, gdyż nie dysponują one wiadomościami specjalnymi, które posiada biegły. Poza zakresem analizy i oceny organów administracji, jak i sądów administracyjnych, jest kwestia merytorycznej zasadności wyboru metody i techniki szacowania nieruchomości. Rzeczoznawca majątkowy ma swobodę w wyborze właściwego podejścia oraz metody i techniki szacowania.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Sławomir Presnarowicz (sprawozdawca), Sędzia NSA Bogusław Dauter, Sędzia WSA (del.) Anna Juszczyk-Wiśniewska, , po rozpoznaniu w dniu 26 kwietnia 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej K.J. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 13 listopada 2019 r., sygn. akt I SA/Bk 540/19 w sprawie ze skargi K.J. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Białymstoku z dnia 1 sierpnia 2019 r., nr 2001-IEE.711.127.2019 w przedmiocie zarzutów do opisu i oszacowania wartości nieruchomości 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od K.J. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Białymstoku kwotę 360 (słownie: trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.