Wyrok NSA z dnia 18 kwietnia 2023 r., sygn. II FSK 23/21

Podatek dochodowy od osób fizycznych

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Tomasz Zborzyński, Sędziowie Sędzia NSA Antoni Hanusz (sprawozdawca), Sędzia NSA Aleksandra Wrzesińska- Nowacka, Protokolant Adrianna Siniarska, po rozpoznaniu w dniu 18 kwietnia 2023 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej M. K. i H. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 6 sierpnia 2020 r. sygn. akt I SA/Łd 868/19 w sprawie ze skargi M. K. i H. K. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi z dnia 14 października 2019 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2014 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od M. K. i H. K. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi kwotę 675 (słownie: sześćset siedemdziesiąt pięć) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrokiem z 6 sierpnia 2020 r., I SA/Łd 868/19 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi oddalił skargę M.K. i H.K. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi z 14 października 2019 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2014 r.

2. Skargę kasacyjną od tego wyroku złożył pełnomocnik skarżących. Wyrok zaskarżył w całości, zarzucając mu w ramach podstawy z art. 174 pkt 1 i 2 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 329, dalej: "p.p.s.a.") naruszenie przepisów postępowania mające istotny wpływ na wynik sprawy, tj.:

1.naruszenie art. 145 § 1 pkt 1 lit. c) w związku z art. 134 § 1 oraz art. 151 p.p.s.a. przez oddalenie skargi, mimo naruszenia przez organy podatkowe art. 120, art. 121 § 1 oraz art. 122 ustawy z dnia 29.08.1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, dalej: "o.p."), polegające na wykroczeniu poza zakres przedmiotowego postępowania poprzez poddanie ocenie okoliczności zaistniałych przed okresem, którego dotyczy postępowanie, w sytuacji gdy postępowaniem objęty był rok 2014 i na chwilę sprzedaży nieruchomości nie wykazano, iż skarżący albo jego żona dokonywali poza kontrolowanym okresem obrotu nieruchomościami w sposób zorganizowany i ciągły, w celu zarobkowym, a tym samym że dokonano tej sprzedaży w ramach działalności gospodarczej, a nie w związku z wykonywaniem zwykłego zarządu majątkiem prywatnym, co miało istotny wpływ na wynik sprawy, gdyż wywołało w toku rozumowania Sądu nieuzasadnione przekonanie, że transakcje te były powiązane ze zbyciem dokonanym w 2014 r. i świadczyły o profesjonalnym charakterze podejmowanych działań, w sytuacji gdy zbycie nieruchomości nie wykraczało poza zarząd majątkiem prywatnym podatników,