Wyrok NSA z dnia 24 lutego 2023 r., sygn. I FSK 1991/22

Podatek od towarów i usług

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jan Rudowski, Sędzia NSA Marek Kołaczek, Sędzia WSA del. Agnieszka Jakimowicz (spr.), po rozpoznaniu w dniu 24 lutego 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej P. Sp. k. z siedzibą w P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 lipca 2022 r. sygn. akt III SA/Wa 306/22 w sprawie ze skargi P. Sp. k. z siedzibą w P. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie z dnia 9 grudnia 2021 r. nr 1401-IOA.4033.186.2021.MU w przedmiocie przedłużenia terminu zwrotu nadwyżki podatku od towarów i usług za sierpień 2020 r. oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 14 lipca 2022 r., sygn. akt III SA/Wa 306/22 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę P. [...] na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W. z dnia 9 grudnia 2021 r. o nr [...] w przedmiocie przedłużenia terminu dokonania zwrotu nadwyżki podatku od towarów i usług za sierpień 2020 r.

W ocenie Sądu I instancji organy wykazały, że zaszły przesłanki do zastosowania przepisu art. 87 ust. 2 zdanie drugie ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów usług (Dz.U. z 2021 r., poz. 685 z późn. zm.). Wątpliwości organów zasadnie wzbudziły transakcje świadczenia usług niematerialnych – outsourcingu procesów biznesowych i usług powiązanych. Jak ustalono, spółka posiada siedzibę w wirtualnym biurze, nie zatrudnia pracowników, prowadzi usługi sklasyfikowane jako branża wysokiego ryzyka, jej głównymi odbiorcami były dwa podmioty zagraniczne z siedzibą na M.i w S., a świadczone usługi spółka realizowała jedynie poprzez nabycie usług od firm zewnętrznych (outsourcing usług), wobec których przeprowadzono stosowne postępowania kontrolne stwierdzając brak wystąpienia nadwyżek podatku naliczonego nad należnym. Podmioty te, podobnie jak spółka, są również kontrahentami firmy m. Ponadto, skarżąca spółka nie wykonywała żadnych usług opodatkowanych w Polsce. W tej sytuacji Sąd zgodził się z koniecznością dokonania ustaleń, czy zawarte transakcje sprzedaży usług niematerialnych, które generują zwrot podatku, nie mają charakteru czynności pozornych, tym bardziej, że wobec spółki toczy się kontrola podatkowa obejmująca wcześniejsze okresy rozliczeniowe od września 2019 r. do kwietnia 2020 r., w których spółka dokonywała analogicznych transakcji.