Wyrok NSA z dnia 20 stycznia 2023 r., sygn. I FSK 677/21

Podatek od towarów i usług

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Danuta Oleś, Sędzia NSA Marek Kołaczek, Sędzia NSA Sylwester Golec (sprawozdawca), Protokolant Justyna Papiernik, po rozpoznaniu w dniu 18 stycznia 2023 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej O. sp. z o.o. z siedzibą w S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 26 listopada 2020 r., sygn. akt I SA/Sz 681/20 w sprawie ze skargi O. sp. z o.o. z siedzibą w S. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Szczecinie z dnia 24 lipca 2020 r., nr 3201-IOV1.4103.23.2020.18; IOV1.52.4103.8.2020.A w przedmiocie podatku od towarów i usług za okres od czerwca do września 2014 r. oraz za listopad i grudzień 2014 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od O. sp. z o.o. z siedzibą w S. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Szczecinie kwotę 25.000 (słownie: dwadzieścia pięć tysięcy) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrok sądu pierwszej instancji i postępowanie przed organami podatkowymi.

1.1. Wyrokiem z 26 listopada 2020 r., sygn. akt I SA/Sz 681/20, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie oddalił skargę O. sp. z o.o. z siedzibą w S. (powoływanej dalej jako: skarżąca spółka) na decyzję z 24 lipca 2020 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za okres od czerwca do września 2014 r. oraz za listopad i grudzień 2014 r. (wyrok z uzasadnieniem dostępny jest w bazie CBOSA na stronie orzeczenia.nsa.gov.pl).

1.2. W uzasadnieniu wyroku sąd przedstawił następujące okoliczności: Naczelnik Zachodniopomorskiego Urzędu Celno-Skarbowego w Szczecinie decyzją z 28 lutego 2020 r. określił skarżącej spółce zobowiązania w podatku od towarów i usług za okresy miesięczne do czerwca do września, listopad i grudzień 2014 r. Podstawę faktyczna decyzji stanowiły okoliczności stwierdzone w toku postępowania prowadzonego przez Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w Szczecinie. W postępowaniu tym ustalono, że skarżąca spółka prowadziła działalność w zakresie obrotu hurtowego paliwami płynnymi. W ww. miesiącach 2014 r. skarżąca spółka dokonała nabycia paliwa płynnego od spółki G. S.A., która była podatnikiem podatku VAT zarejestrowanych w Holandii. Sprzedawane skarżącej paliwo spółka G. S.A. w części nabyła od litewskiego podatnika spółki akcyjnej O.1. Dostawa paliwa odbywała się na podstawie umów sprzedaży paliwa zawartych przez tę spółkę ze skarżąca spółkę. Z umów tych wynika, że spółka G. S.A. organizowała transport paliwa statkiem z portów za granicą. Paliwo było wysyłane z portów w K., A. i R. do Polski. Spółka ta pokrywała koszt frachtu i ubezpieczenia towaru do portu w S. lub S.1. Spółka G. S.A. wystawiła 34 faktury dokumentujące dostawy paliwa na rzecz skarżącej spółki. W dokonanych przez nią rozliczeniach podatku od towarów i usług, dostawy paliwa na rzecz skarżącej spółki zakwalifikowała jako wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów (WDT). W trakcie transportu skarżąca spółka dokonała zbycia paliwa na rzecz polskiego podatnika A.1 sp. z o.o., który następnie dokonał wyładunku paliwa w porcie na terytorium Polski, wprowadzając je do składu podatkowych spółki B. S.A. Zbycie paliwa nastąpiło na podstawie umów zawartych pomiędzy skarżącą i A.1 sp. z o.o. z dnia: 15,17, 22 czerwca, 18 lipca, 15 sierpnia, 7 września, 27 listopada, 22, 24. Transakcje te zostały udokumentowane jedenastoma fakturami VAT (str. 17 i 18 decyzji organu pierwszej instancji) oraz protokołami przekazania paliwa na statku w trakcie transportu morzem. Dostawy te, w ocenie organu, stanowiły transakcje łańcuchowe w rozumieniu art. 7 ust. 8 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054 ze zm.) dalej powoływanej jako ustawa u.p.t.u. Po tym skarżąca spółka dokonywała nabycia tego samego paliwa od spółki z o.o. A.1 na terytorium Polski. A.1 sp. z o.o. dostawy paliwa od skarżącej wykazywała w rozliczeniu podatkowym jako WNT.