Wyrok NSA z dnia 14 lutego 2023 r., sygn. III FSK 1663/21

Inne

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Paweł Borszowski, Sędzia NSA Sławomir Presnarowicz (sprawozdawca), Sędzia WSA (del.) Bogusław Woźniak, po rozpoznaniu w dniu 14 lutego 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 12 czerwca 2019 r., sygn. akt I SA/Wr 752/18 w sprawie ze skargi G. T. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu z dnia 18 maja 2018 r., nr 0201-IEE1.711.144.2018.2.KS w przedmiocie zarzutów w sprawie prowadzenia egzekucji administracyjnej 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu we Wrocławiu, 2) zasądza od G. T. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu kwotę 460 (słownie: czterysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z 12 grudnia 2019 r., sygn. akt I SA/Wr 752/18, Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu (dalej: "WSA") po rozpoznaniu skargi G. T. (dalej: "Skarżący") uchylił postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu (dalej "Dyrektor") z 18 maja 2018 r. w przedmiocie uznania za bezzasadny zarzut przedawnienia obowiązku w prowadzonym postępowaniu egzekucyjnym. Wymieniony wyrok, jak również inne przytoczone w niniejszym uzasadnieniu orzeczenia sądów administracyjnych, publikowane są na stronach internetowych Naczelnego Sądu Administracyjnego (www.nsa.orzeczenia.gov.pl).

Przedstawiając stan faktyczny sprawy WSA wyjaśnił, że zaskarżonym postanowieniem Dyrektor utrzymał w mocy postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Legnicy z dnia 27 marca 2018 r. uznające zarzuty na postępowanie egzekucyjne obejmujące zaległość podatkową w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2010 r. za bezzasadne. Uzasadniając podjęte rozstrzygnięcie Dyrektor w pierwszej kolejności wskazał, ze istotą sporu jest zarzut przedawnienia zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2010 r. z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości, objętego tytułem wykonawczym. Następnie wyjaśnił, że kwestia przedawnienia zobowiązania była już weryfikowana w toczącym się przed Dyrektorem postępowaniu odwoławczym w sprawie decyzji Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej W. z 5 grudnia 2016 r., nr [...], określającej Skarżącemu zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2010 r. z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości. Dyrektor stwierdził, że zobowiązanie nie uległo przedawnieniu z uwagi na wystąpienie okoliczności skutkujących zawieszeniem biegu terminu przedawnienia. Powyższa decyzja jest ostateczna w administracyjnym toku instancji w związku z czym - zgodnie z zasadą trwałości decyzji - dopóki nie zostanie wyeliminowana z obrotu prawnego wywołuje skutki prawne. Skarżący wniósł skargę od decyzji do WSA wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do wniesienia ww. skargi. Sąd postanowieniem z dnia 8 stycznia 2018 r., sygn. akt I SA/Wr 876/17, odmówił przywrócenia terminu do wniesienia skargi. Organ zaznaczył ponadto, że w sprawie wystąpiły dwie okoliczności skutkujące zawieszeniem biegu terminu przedawnienia, tj.: - wniesienie skargi do sądu administracyjnego na decyzję dotyczącą tego zobowiązania (art. 70 § 6 pkt 2 O.p. i wszczęcie postępowania w sprawie o przestępstwo skarbowe lub wykroczenie skarbowe, o którym podatnik został zawiadomiony, jeżeli podejrzenie popełnienia przestępstwa lub wykroczenia wiąże się z niewykonaniem tego zobowiązania (art. 70 § 6 pkt 1 O.p.).