Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

TEMATY:
TEMATY:

Wyrok NSA z dnia 18 sierpnia 2022 r., sygn. I OSK 1913/21

Pomoc społeczna

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Iwona Bogucka (spr.) Sędziowie sędzia NSA Maciej Dybowski sędzia del. WSA Ewa Kręcichwost-Durchowska po rozpoznaniu w dniu 18 sierpnia 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej J. G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 17 czerwca 2021 r. sygn. akt II SA/Po 819/20 w sprawie ze skargi J. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Lesznie z dnia 25 sierpnia 2020 r. nr SKO.442.748.292.2020 w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu wyrokiem z 17 czerwca 2021 r., II SA/Po 819/20, oddalił skargę J. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Lesznie z 25 sierpnia 2020 r. nr SKO.442.748.292.2020 utrzymującą w mocy decyzję Zastępcy Kierownika Miejsko-Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w Gostyniu, wydaną z upoważnienia Burmistrza Gostynia, z 10 lipca 2020 r. nr DZS.ZŚS.52112.00015.2020, o odmowie przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego.

W skardze kasacyjnej skarżąca zaskarżyła wyrok Sądu I instancji w całości, wnosząc o jego uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Poznaniu, a także o zasądzenie kosztów postępowania wg norm przepisanych. Skarżąca kasacyjnie zrzekła się przy tym przeprowadzenia rozprawy.

Sądowi I instancji zarzucono naruszenie:

1. prawa materialnego w stopniu mającym wpływ na wynik sprawy przez błędną wykładnię art. 17 ust. 5 pkt 2 lit. a) ustawy z 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 111; dalej: u.ś.r.), przez nietrafne przyjęcie, że skoro współmałżonek osoby wymagającej opieki nie legitymuje się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności a przeszkodą do sprawowania opieki jest fakt wykonywania zawodu, to powyższe wyklucza przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego skarżącej – córce osoby wymagającej opieki, wobec rezygnacji przez nią z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej, podczas gdy Wojewódzki Sąd Administracyjny przyjął jako okoliczność bezsporną, iż mąż niepełnosprawnej nie może sprawować opieki z powodu wykonywania zawodu, a w świetle obowiązującego i utrwalonego orzecznictwa sądowego przesłanka braku obiektywnej zdolności do sprawowania opieki przez małżonka stanowi wystarczającą okoliczność do przyznania świadczenia pielęgnacyjnego innemu członkowi rodziny sprawującemu opiekę nad osobą niepełnosprawną w sytuacji rezygnacji przez taką osobę z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej;

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00