Wyrok NSA z dnia 15 listopada 2022 r., sygn. II OSK 3507/19

Zabytki

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Robert Sawuła (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Tomasz Zbrojewski Sędzia del. NSA Jerzy Stankowski Protokolant starszy asystent sędziego Rafał Jankowski po rozpoznaniu w dniu 15 listopada 2022 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej E. K. i L. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 19 czerwca 2019 r. sygn. akt VII SA/Wa 111/19 w sprawie ze skargi E. K. i L. K. na decyzję Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia 6 listopada 2018 r. znak DOZ-OAiK.650.531.2017.ML.10 w przedmiocie odmowy skreślenia z rejestru zabytków 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od E. K. i L.K. solidarnie na rzecz Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 19 czerwca 2019 r., VII SA/Wa 111/19, Wojewódzki Sąd Administracyjny (powoływany dalej jako: WSA) w Warszawie oddalił skargę E. K. i L. K. na decyzję Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (MKiDN) z 6 listopada 2018 r., znak DOZ-OAiK.650.531.2017.ML.10, w przedmiocie odmowy skreślenia z rejestru zabytków. Wyrok ten zapadł w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy:

Jak wynika z ustaleń sądu wojewódzkiego, Wojewódzki Konserwator Zabytków w T. decyzją z 9 kwietnia 1985 r., wpisał do rejestru zabytków pod numerem [...] (dawniej [...]) "zespół pałacowo-parkowy w Ł., gm. [...] wraz ze strefami ochrony konserwatorskiej zaznaczonymi na mapce stanowiącej integralną część niniejszej decyzji". W uzasadnieniu tej decyzji wskazano: "Założenie pałacowo-parkowe pochodzi z I połowy XIX w. (przebudowa parku w 1912 roku). Park historyczny tworzy wraz z sąsiadującym kościołem zabytkowy zespół o wybitnych wartościach krajobrazowych. Występuje liczny starodrzew, dominujący w krajobrazie okolicy uzupełniając sylwetę kościoła. Pałac z parkiem został wpisany do rejestru zabytków na mocy decyzji Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w T. 14 czerwca 1977 roku".