Wyrok NSA z dnia 9 listopada 2022 r., sygn. I OSK 100/22

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Elżbieta Kremer Sędziowie: sędzia NSA Jolanta Rudnicka sędzia del. WSA Maria Grzymisławska-Cybulska (spr.) po rozpoznaniu w dniu 9 listopada 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego we [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 28 września 2021 r., sygn. akt IV SA/Wr 463/21 w sprawie ze skargi M. C. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego we [...] z dnia [...] kwietnia 2021 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności odwołania oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu wyrokiem z dnia 28 września 2021 r. sygn. IV SA/Wr 463/21 uchylił postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego we [...] z dnia [...] kwietnia 2021 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności odwołania.

Wyrok zapadł w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych.

Decyzją z dnia [...] stycznia 2021 r. Burmistrz Miasta i Gminy [...] (dalej również jako: "organ I instancji"):

I. odmówił M. C. przyznania świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu opieki nad synem w okresie od [...] lipca 2019 r. do [...] grudnia 2020 r.,

II. przyznał M. C. prawo do świadczenia pielęgnacyjnego na okres od [...] stycznia 2021 r. bezterminowo w wysokości [...] zł miesięcznie.

M. C. złożyła odwołanie od decyzji organu I instancji wskazując, że odwołuje się "od decyzji GOPS punkt I" i wniosła o dokonanie wyrównania świadczenia pielęgnacyjnego za okres od [...] lipca 2019 r. do [...] grudnia 2020 r. Strona wyjaśniła, że do końca 2020 r. nie mogła zrzec się emerytury, ponieważ byłaby pozbawiona środków do życia. Jednocześnie M. C. wskazała: "do punktu II nie wnoszę sprzeciwu".