Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 15 lipca 2022 r., sygn. III OSK 1812/21

Policja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Małgorzata Pocztarek (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Zbigniew Ślusarczyk Sędzia del. WSA Dariusz Chaciński po rozpoznaniu w dniu 15 lipca 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej P.W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 maja 2019 r. sygn. akt II SA/Wa 2124/18 w sprawie ze skargi P.W. na rozkaz personalny Komendanta Głównego Policji z dnia [...] września 2018 r. nr [...] w przedmiocie zwolnienia ze służby w Policji 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od P.W. na rzecz Komendanta Głównego Policji kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 23 maja 2019 r., sygn. akt II SA/Wa 2124/18 oddalił skargę P.W. (dalej: skarżący) na rozkaz personalny Komendanta Głównego Policji z dnia [...] września 2018 r. nr [...] w przedmiocie zwolnienia ze służby w Policji.

Skargę kasacyjną od powyższego wyroku do Naczelnego Sądu Administracyjnego wniósł skarżący, zaskarżając go w całości zarzucił Sądowi I instancji naruszenie prawa materialnego, tj.

1) art. 41 ust. 2 pkt. 5 i nast. ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji, poprzez jego nieuzasadnione zastosowanie (błąd subsumpcji), konsekwencją niewłaściwego przyjęcia przez Sąd, że organy obu instancji przy podejmowaniu decyzji w przedmiocie zwolnienia skarżącego ze służby na podstawie art. 41 ust. 2 pkt. 5 ustawy nie przekroczyły ram uznania administracyjnego, gdy tymczasem Sąd w sposób wadliwy przyjął, że skarżący stawił się do służby i pełnił ją w stanie po użyciu alkoholu, który to fakt pozostaje w sprzeczności z zebranym w sprawie materiałem dowodowym.

Ponadto skarżący zarzucił Sądowi I instancji naruszenie przepisów prawa procesowego, które miało istotny wpływ na wynik sprawy, tj.

1) art. 145 § 1 pkt 1) lit. b i c) P.p.s.a w zw. z art. 7, 77 § 1 oraz art. 107 § 3 k.p.a., polegające na błędnej ocenie działania organów administracji w niniejszej sprawie, tj.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00