Wyrok NSA z dnia 15 listopada 2022 r., sygn. III OSK 6155/21

Odpady

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Teresa Zyglewska Sędziowie sędzia NSA Jerzy Stelmasiak (spr.) sędzia NSA Piotr Korzeniowski po rozpoznaniu w dniu 15 listopada 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej A.O. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 kwietnia 2021 r. sygn. akt IV SA/Wa 2469/20 w sprawie ze skargi A.O. na decyzję Głównego Inspektora Ochrony Środowiska z dnia 7 września 2020 r. znak [...] w przedmiocie wymierzenia administracyjnej kary pieniężnej oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 14 kwietnia 2021 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę A.O. (dalej: skarżący) na decyzję Głównego Inspektora Ochrony Środowiska z 7 września 2020 r. w przedmiocie wymierzenia administracyjnej kary pieniężnej.

W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że decyzją z 24 listopada 2015 r. Dolnośląski Wojewódzki Inspektor Ochrony Środowiska wymierzył skarżącemu administracyjną karę pieniężną w wysokości 50 000 zł za przetwarzanie odpadów na działce nr [...]/1 obręb [...] i na działce nr [...]/3 obręb [...], bez wymaganego zezwolenia na przetwarzanie odpadów.

Odwołanie od powyższej decyzji wniósł skarżący.

Decyzją z 7 września 2020 r. Główny Inspektor Ochrony Środowiska uchylił decyzję organu I instancji w całości i na podstawie art. 194 ust 1 pkt 4 ustawy z 14 grudnia 2012 r. o odpadach (w brzmieniu obowiązującym do 4 września 2018 r. - Dz.U. z 2018 r., poz. 992 ze zm. - dalej: ustawa o odpadach) wymierzył skarżącemu administracyjną karę pieniężną w wysokości 50 000 zł, za przetwarzanie odpadów na działce nr [...]/1 obręb [...] i na działce nr [...]/3 obręb [...] bez wymaganego zezwolenia na przetwarzanie odpadów.

Przedstawiając stan faktyczny sprawy Sąd I instancji wskazał, że od 19 grudnia 2014 r. do 25 maja 2015 r. organ I instancji przeprowadził kontrolę działalności skarżącego. Celem kontroli było ustalenie, czy skarżący spełnia wymogi w zakresie postępowania z odpadami, w tym z odpadami niebezpiecznymi. W czasie kontroli ustalono, że skarżący posiada koncesję Starosty Wołowskiego z 24 marca 2005 r. na wydobycie kruszywa naturalnego ze złoża "[...] IV", położonego na przedmiotowych działkach. W dniu 19 grudnia 2014 r. organ I instancji przeprowadził oględziny z udziałem funkcjonariuszy Policji, podczas których stwierdzono, że na kontrolowanym terenie wydobywane jest kruszywo naturalne w postaci różnoziarnistego piasku z domieszką żwirów i przewarstwieniami gliniastymi. Podczas oględzin stwierdzono, że równolegle z wydobyciem kruszywa następuje zasypywanie miejsc po wydobyciu różnego rodzaju odpadami. Na działkach deponowane są odpady z budowy, w tym niepokruszone elementy wielkogabarytowe (płyty, słupy), elementy ceramiki budowlanej, folie, tworzywa sztuczne, kawałki asfaltu, drewno budowlane, opakowania po farbach, zmieszane odpady z budowy i remontów oraz inne odpady z utrzymania zieleni w tym gałęzie, liście i trawa, a także inne odpady np. opony i wersalka. Stwierdzono występowanie charakterystycznego chemicznego zapachu, pochodzącego z wypełnionego odpadami wyrobiska. Na dnie wyrobiska pobrano próbkę odpadu zaklasyfikowanego jako odpad o kodzie 17 05 03* (gleba i ziemia, w tym kamienie, zawierające substancje niebezpieczne). W wyniku analizy ustalono, że w pobranej próbce znajdują się następujące związki: naftalen, pochodne naftalenu, pochodne benzenu, triofen, chloro anilina, polimery z grupy siloksanów oraz alleny.