Postanowienie NSA z dnia 15 listopada 2022 r., sygn. II OZ 664/22

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Tomasz Zbrojewski po rozpoznaniu w dniu 15 listopada 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia P. Z. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 7 września 2022 r., sygn. akt VII SA/Wa 1665/22 odmawiające przywrócenia terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi P. Z. na decyzję Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia 19 kwietnia 2022 r., znak: DOZ-OAiK.650.95.2022.ML w przedmiocie skreślenia z rejestru zabytków postanawia: oddalić zażalenie.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 7 września 2022 r., sygn. akt VII SA/Wa 1665/22, odmówił P. Z. przywrócenia terminu do wniesienia skargi na decyzję Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia 19 kwietnia 2022 r., znak: DOZ-OAiK.650.95.2022.ML.

Sąd podał, że w dniu 14 lipca 2022 r. P. Z. działający przez pełnomocnika K. S. wniósł skargę na ww. decyzję Ministra wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do jej wniesienia. We wniosku podniesiono, że pełnomocniczka skarżącego nigdy nie otrzymała awiza dotyczącego przedmiotowej decyzji. Strona składała reklamację dotyczącą braku doręczenia określonego pisma. Sąd wskazał, że z akt administracyjnych sprawy wynika, że decyzja Ministra została wysłana do pełnomocniczki skarżącego w dniu 20 kwietnia 2022 r. na adres przez nią wskazany. Doręczyciel pocztowy, wobec nieobecności adresata pozostawiał dwukrotnie zawiadomienia (awiza) w oddawczej skrzynce pocztowej (w dniu 25 kwietnia 2022 r. i 4 maja 2022 r.), o czym czynił stosowne adnotacje na kopercie i dołączonym do koperty zwrotnym potwierdzeniu odbioru. W dniu 10 maja 2022 r. nastąpił zaś skutek doręczenia, stosownie do dyspozycji art. 44 § 4 k.p.a. Sąd zauważył, że w warunkach rozpoznawanej sprawy uwzględnić zatem należało wynikające z akt sprawy okoliczności faktyczne związane z próbami doręczenia przesyłki zawierającej zaskarżoną decyzję. Stwierdził, że przyjąć należy, że we wniosku nie wskazano okoliczności uzasadniających przywrócenie terminu do wniesienia skargi. Wyjaśnienia dotyczące braku skutecznego doręczenia pism przez pocztę nie zostały skutecznie uprawdopodobnione i nie wykazano, że brak było zawiadomienia o złożeniu przedmiotowej przesyłki w urzędzie pocztowym. Powyższe zostało odnotowane na kopercie oraz zwrotnym potwierdzeniu przesyłki zawierającej przedmiotową decyzję i okoliczność ta nie została podważona.