Postanowienie NSA z dnia 24 marca 2022 r., sygn. III OSK 451/22

Odrzucenie skargi

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Zbigniew Ślusarczyk po rozpoznaniu w dniu 24 marca 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej T. U. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 29 listopada 2021 r. sygn. akt III SA/Kr 1473/21 odrzucającego skargę T. U. na uchwałę Sejmiku Województwa M. z dnia [...] września 2021 r. nr [...] w sprawie odwołania z członkostwa w Zarządzie Województwa M. i zwolnienia z pełnienia obowiązków Wicemarszałka Województwa M. postanawia: oddalić skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Postanowieniem z 29 listopada 2021 r. sygn. akt III SA/Kr 1473/21 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.) dalej zwanej "p.p.s.a." odrzucił skargę T. U. na uchwałę Sejmiku Województwa M. z [...] września 2021 r. nr [...] w sprawie odwołania z członkostwa w Zarządzie Województwa M. i zwolnienia z pełnienia obowiązków Wicemarszałka Województwa M. (pkt 1) oraz zwrócił skarżącemu T. U. uiszczony wpis od skargi w kwocie 300 zł (pkt 2).

W uzasadnieniu postanowienia Sąd wskazał, że art. 90 ustawy z 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1668 ze zm.) dalej zwanej "u.s.w." limituje przedmiot zaskarżenia do aktów prawa miejscowego. Nie można zatem do sprawy ze skargi na uchwałę sejmiku województwa w sprawie odwołania z członkostwa w zarządzie województwa i zwolnienia z pełnienia obowiązków wicemarszałka województwa odnieść poglądów orzecznictwa, prezentowanych na gruncie ustaw o samorządzie gminnym oraz powiatowym, dopuszczających skargi na akty o charakterze wewnętrznym. Zdaniem Sądu pierwszej instancji podstawy dopuszczalności skargi nie mógł stanowić także art. 91 u.s.w. Zakres objętych hipotezą tego przepisu "czynności prawnych lub faktycznych" odnosi się do naruszenia praw osób trzecich, a zatem do ww. czynności nie można zaliczyć czynności (w tym uchwały), które mają charakter wewnętrzny i są zrelatywizowane do struktury organizacyjnej czy też składu osobowego organów jednostki samorządu województwa - a nie do przysługującego komuś prawa podmiotowego. Ponadto zdaniem Sądu podstawy skargi nie mogły stanowić przepisy art. 3 § 2 p.p.s.a., które - w zakresie, w jakim dotyczą aktów organów jednostek samorządu terytorialnego - nie stanowią samoistnych, kompletnych norm prawnych i nie mogą być odczytywane z pominięciem uwarunkowań wynikających z przepisów szczególnych, którymi są m.in. przepisy ustawy o samorządzie województwa.