Wyrok NSA z dnia 12 grudnia 2022 r., sygn. II GSK 524/22

Inne

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Cezary Pryca (spr.) Sędzia NSA Krystyna Anna Stec Sędzia del. WSA Artur Adamiec po rozpoznaniu w dniu 12 grudnia 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej J. L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 7 grudnia 2021 r. sygn. akt II SA/Rz 1349/21 w sprawie ze skargi J. L. na decyzję Podkarpackiego Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Rzeszowie z dnia [...] lipca 2021 r. nr [...] w przedmiocie braku podstaw do stwierdzenia choroby zawodowej oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

I

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie wyrokiem z dnia 7 grudnia 2021 r., sygn. akt II SA/Rz 1349/21, działając na podstawie ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (obecnie: tekst jedn. Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako: "p.p.s.a.") oddalił skargę J. L. (dalej jako: "skarżący") na decyzję Podkarpackiego Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Rzeszowie z dnia [...] lipca 2021 r. w przedmiocie braku podstaw do stwierdzenia choroby zawodowej.

Sąd pierwszej instancji orzekał w następującym stanie faktycznym i prawnym.

Zaskarżoną w niniejszej sprawie decyzją z dnia [...] lipca 2021 r. Państwowy Wojewódzki Inspektor Sanitarny w Rzeszowie utrzymał w mocy decyzję Podkarpackiego Państwowego Inspektora Sanitarnego w Przemyślu z dnia [...] października 2019 r., którym to aktem organ pierwszej instancji nie stwierdził u skarżącego choroby zawodowej tj. obustronnego trwałego odbiorczego ubytku słuchu typu ślimakowego lub czuciowo-nerwowego spowodowanego hałasem, wyrażonego podwyższeniem progu słuchu o wielkości co najmniej 45 dB w uchu lepiej słyszącym, obliczonego jako średnia arytmetyczna dla częstotliwości audiometrycznych 1, 2 i 3 kHz - wymienionej w poz. 21 wykazu chorób zawodowych, stanowiącego załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 czerwca 2009 r. w sprawie chorób zawodowych (Dz.U. z 2013 r. poz. 1367; dalej jako: "rozporządzenie w sprawie chorób zawodowych"). W toku oceny narażenia zawodowego ustalono, że skarżący pracował od dnia 5 grudnia 1985 r. u różnych pracodawców na stanowiskach: robotnik w zawodzie ładowacz, robotnik wykwalifikowany w zawodzie ładowacz oraz robotnik. Do jego czynności na tych stanowiskach należało: otwieranie (wybijanie) klap wagonów, zsyp rudy do kanałów, czyszczenie wagonów z resztek ładunku narzędziami ręcznymi, zamiatanie wagonów, zamykanie klap. Z kolei, czynności na stanowisku ekspedytor to: nadzór nad pracami przeładunkowymi tzn. podstawianiem wagonów, ich rozładunkiem i innymi czynnościami dodatkowymi, czyszczeniem wagonów, miejsc ładunkowych, torów, nadzór nad przestrzeganiem dyscypliny pracy, należytym wykorzystaniem narzędzi, maszyn i sprzętu przeładunkowego. Praca ta odbywała się w hałasie, z tym, że w latach 1985-2007 ekspozycja na hałas przekraczała wartości NDN. Z kolei, wyniki pomiarów przeprowadzonych w latach 2009-2013 nie wykazały natężenia hałasu przekraczającego wartości NDN.