Wyrok NSA z dnia 3 sierpnia 2022 r., sygn. I GSK 3153/18

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Michał Kowalski Sędzia NSA Piotr Pietrasz (spr.) Sędzia NSA Joanna Wegner po rozpoznaniu w dniu 3 sierpnia 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej A. C. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 6 czerwca 2018 r. sygn. akt III SA/Wr 42/18 w sprawie ze skargi A. C. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Jeleniej Górze z dnia 16 października 2017 r. nr SKO/41/FP-5/2017 w przedmiocie określenia kwoty dotacji wykorzystanej niezgodnie z przeznaczeniem podlegającej zwrotowi do budżetu powiatu oddala skargę kasacyjną NSA/wyr.1 – wyrok

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu (dalej: WSA we Wrocławiu) wyrokiem z dnia 6 czerwca 2018 r., sygn. akt III SA/Wr 42/18 oddalił skargę A. C.-K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w J. G. z dnia [...] października 2017 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości dotacji wykorzystanej niezgodnie z przeznaczeniem w 2012 r. jako podlegającej zwrotowi.

Skarżąca kasacyjnie zaskarżyła wyrok WSA we Wrocławiu w całości, domagając się jego uchylenia i przekazania sprawy WSA we Wrocławiu do ponownego rozpoznania ewentualnie uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i rozpoznanie skargi co do istoty. Jednocześnie wniosła o rozpoznanie skargi kasacyjnej na rozprawie oraz zasądzenie na rzecz skarżącej kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Zaskarżonemu wyrokowi, zarzuciła naruszenie:

I. przepisów postępowania mające istotny wpływ na wynik sprawy, a mianowicie:

1. art. 145 § 1 pkt 1 lit. c) ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, dalej: p.p.s.a.) w zw. z art. 77 § 1 i 80 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2017 r., poz. 1257, dalej: k.p.a.) polegające na oddaleniu skargi i nieuchyleniu decyzji organu II instancji pomimo błędnej i dowolnej oceny materiału dowodowego skutkującej uznaniem, że skarżąca nie pełniła w prowadzonej przez nią szkole w B. funkcji Dyrektora Generalnego, a zakres wykonywanych przez nią czynności nie stanowił zadań dyrektora szkoły, lecz organu prowadzącego, gdy z postanowień statutu szkoły i zawieranych umów wynika, że skarżąca jako Dyrektor Generalny wykonywała te same czynności co dyrektor szkoły publicznej z wyjątkiem kwestii dydaktyczno-pedagogicznych;