Wyrok NSA z dnia 30 listopada 2022 r., sygn. I GSK 3220/18

Środki unijne

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Grzelak Sędzia NSA Henryk Wach (spr.) Sędzia NSA Piotr Piszczek Protokolant asystent sędziego Magdalena Chewińska po rozpoznaniu w dniu 30 listopada 2022 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej C. N. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 25 lipca 2018 r. sygn. akt III SA/Po 121/17 w sprawie ze skargi C. N. na decyzję Dyrektora Wielkopolskiego Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w Poznaniu z dnia 28 listopada 2016 r. nr 1272/04-09/2016 w przedmiocie wykreślenia wpisu do ewidencji producentów oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu wyrokiem z 25 lipca 2018 r., sygn. akt III SA/Po 121/17, po rozpoznaniu skargi C. N., uchylił zaskarżoną decyzję Dyrektora Wielkopolskiego Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w Poznaniu z 28 listopada 2016 r. oraz poprzedzającą ją decyzję Kierownika Biura Powiatowego ARiMR w Poznaniu z 4 maja 2016 r. w przedmiocie wykreślenia wpisu do ewidencji producentów oraz orzekł o kosztach postępowania.

Sąd orzekał w następującym stanie faktycznym sprawy:

Kierownik Biura Powiatowego ARiMR w Ościęcinie 21 maja 2004 r. wpisał stronę do ewidencji producentów oraz wydał zaświadczenie o nadanym numerze identyfikacyjnym.

Kierownik Biura Powiatowego ARiMR w Poznaniu decyzją z 4 maja 2016 r., działając na podstawie art. 11 w zw. z art. 10a ustawy z 18 grudnia 2003 r. o krajowym systemie ewidencji producentów, ewidencji gospodarstw rolnych oraz ewidencji wniosków o przyznanie płatności (t.j. Dz. U. z 2015 r. poz. 807 ze zm., dalej: u.k.s.e.), uchylił czynność materialno-techniczną polegającą na wpisaniu strony do ewidencji producentów i nadania numeru identyfikacyjnego oraz wykreślił wpis strony do ewidencji producentów.

Dyrektor Wielkopolskiego Oddziału Regionalnego ARiMR w Poznaniu, utrzymując w mocy decyzję pierwszoinstancyjną stwierdził, że wpis strony do ewidencji producentów – czego konsekwencją było jednoczesne nadanie jej numeru identyfikacyjnego – był czynnością materialno-techniczną. Wyjaśnił, że umieszczenie w ewidencji producentów potwierdza status producenta rolnego jako podmiotu uprawnionego do otrzymania płatności. Tymczasem ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego wynika, że strona – zarówno w dniu składania wniosku o wpis, jak i w dniu nadania numeru identyfikacyjnego – nie była producentem rolnym, zatem nie spełniła podstawowej przesłanki wynikającej z art. 3 pkt 1-3 u.k.s.e. Wszystkie działki deklarowane przez stronę były bowiem w faktycznym posiadaniu W.N.. Skarżący nie miał wpływu na funkcjonowanie gospodarstwa, rodzaj i strukturę prowadzonych upraw, nie decydował o pracach polowych i nie pobierał pożytków. Rola strony ograniczała się jedynie do podpisania określonych dokumentów.