Wyrok NSA z dnia 11 października 2022 r., sygn. II GSK 581/19

Drogi publiczne

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Gabriela Jyż Sędzia NSA Dorota Dąbek (spr.) Sędzia del. WSA Henryka Lewnadowska-Kuraszkiewicz po rozpoznaniu w dniu 11 października 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej G. U.S.A. Sp.j. w P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 15 listopada 2018 r. sygn. akt III SA/Kr 862/18 w sprawie ze skargi G. U. S.A. Sp.j. w P. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Krakowie z dnia 29 maja 2018 r. nr 1201-IOA.48.18.2018 w przedmiocie kary pieniężnej za niewykonywanie obowiązków określonych w przepisach ustawy o systemie monitorowania drogowego przewozu towarów 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od G. U. S.A. Sp.j. w P. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Krakowie 1350 (jeden tysiąc trzysta pięćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wyrokiem z dnia 15 listopada 2018 r., sygn. akt III SA/Kr 862/18, oddalił skargę G. U. S.A. Sp.j. w P. (skarżąca, spółka) na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Krakowie (DIAS, organ II instancji) z dnia 29 maja 2018 r., Nr 1201-IOA.48.18.2018, w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej.

Sąd pierwszej instancji orzekał w następującym stanie faktycznym sprawy:

Decyzją z dnia 29 maja 2018 r., Nr 1201-IOA.48.18.2018, DIAS utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Małopolskiego Urzędu Celno-Skarbowego w Krakowie (organ I instancji) z 12 lutego 2018 r. W uzasadnieniu DIAS wskazał, że spółka w dniu 15 listopada 2017 r., działając w charakterze przewoźnika i odbiorcy dokonywała przewozu benzyny bezołowiowej w ilości 6.001 litrów i oleju napędowego w ilości 12.000 litrów, zakwalifikowanego do kodu CN 2710. Przewóz następował z bazy firmy O. P. S.A. ul. F.w T., a podmiotem wysyłającym była firma A,.S.A. w W.. DIAS podzielił pogląd organu I instancji, że wskazanie w zgłoszeniu SENT (....) dowodu wydania jako dokumentu przewozowego towarzyszącego przewożonemu towarowi nie spełnia wymogu określonego w art. 5 ust. 4 pkt 8 ustawy z dnia 9 marca 2017 r. o systemie monitorowania drogowego przewozu towarów (Dz. U. z 2017 r., poz. 708 ze zm., dalej "ustawa o SENT"), który przewiduje obowiązek uzupełnienia zgłoszenia SENT o numer dokumentu przewozowego towarzyszącego przewożonemu towarowi. Dowód wydania, wbrew twierdzeniom spółki, w żaden sposób nie koresponduje ze zgłoszeniem SENT (....), dotyczy bowiem innego podmiotu wysyłającego, innego odbiorcy i miejsca dostawy. W tej sytuacji zaistniała podstawa do wymierzenia kary pieniężnej na podstawie art. 24 ust. 1 pkt 2 ustawy o SENT.