Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 1 grudnia 2022 r., sygn. I FSK 1426/22

Podatek od towarów i usług

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Marek Kołaczek, Sędzia NSA Zbigniew Łoboda, Sędzia WSA del. Dominik Mączyński (spr.), po rozpoznaniu w dniu 1 grudnia 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 7 kwietnia 2022 r. sygn. akt III SA/Wa 2100/20 w sprawie ze skargi C. sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie z dnia 2 września 2020 r. nr 1401-IOV-3.4103.211.2019.JKa w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od września 2015 r. do września 2018 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie, 2) zasądza od C. sp. z o.o. z siedzibą w W. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie kwotę 4.675 (słownie: cztery tysiące sześćset siedemdziesiąt pięć) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Postępowanie przed organami podatkowymi.

1.1. Decyzją z 2 września 2020 r. Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w W. utrzymał w mocy wydaną wobec Skarżącej – C. sp. z o.o. decyzję Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego W. z 8 listopada 2019 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług od września 2015 r. do września 2018 r.

1.2. Z akt sprawy wynika, że w ramach czynności sprawdzających organ I instancji dokonał weryfikacji zasadności zwrotów wykazanych przez Skarżącą w deklaracjach VAT-7 za sierpień i wrzesień 2018 r. Z uwagi na fakt, że zadeklarowane zwroty wynikały z nadwyżki kumulowanej z okresów przedawnionych, tj. co najmniej od 2005 r. stwierdzono, że prawo do tego zwrotu przedawniło się w 2011 r., a zatem nie może stanowić podstawy obliczenia nadwyżki wykazanej do zwrotu za sierpień i wrzesień 2018 r. Na tej podstawie organ I instancji wszczął postępowanie podatkowe, a następnie wydał decyzję z 8 listopada 2019 r., określającą Skarżącej kwoty nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do zwrotu na rachunek bankowy za sierpień i wrzesień 2018 r., nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do odliczenia w następnych okresach rozliczeniowych za miesiące od września 2015 r. do września 2018 r., zobowiązanie podatkowe za wrzesień 2015 r., grudzień 2016 r., luty 2017 r., lipiec, sierpień i wrzesień 2018 r. Jednocześnie organ ten ustalił wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług na podstawie art. 112b ust. 1 pkt 1 lit. d) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174 ze zm.; dalej: ustawa o PTU) za luty 2017 r., lipiec, sierpień i wrzesień 2018 r.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00