Wyrok NSA z dnia 30 września 2022 r., sygn. I FSK 824/22

Podatek od towarów i usług

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Niezgódka-Medek, Sędzia NSA Arkadiusz Cudak (spr.), Sędzia WSA (del.) Agnieszka Jakimowicz, , po rozpoznaniu w dniu 30 września 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 16 grudnia 2021 r. sygn. akt I SA/Wr 136/21 w sprawie ze skargi P. sp. z o.o. we W. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu z dnia 11 grudnia 2020 r. nr 0201-IOV1.4103.40.2020 w przedmiocie podatku od towarów i usług za I i II kwartał 2015 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości, 2) oddala skargę, 3) zasądza od P. sp. z o.o. we W. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu kwotę 4.800 (słownie: cztery tysiące osiemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego, 4) zwraca Dyrektorowi Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu z zasobów Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu kwotę 750 (słownie: siedemset pięćdziesiąt) złotych z tytułu nadpłaconego wpisu od skargi kasacyjnej.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z 16 grudnia 2021 r., sygn. akt I SA/Wr 136/21, Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu, działając na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. a) i c) ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, ze zm.), dalej "P.p.s.a.", uwzględnił skargę P. sp. z o.o. (dalej "Spółka" lub "Skarżąca") na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu (dalej "organ odwoławczy" lub "organ") z 11 grudnia 2020 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za I i II kwartał 2015 r. i uchylił zaskarżoną decyzję.

1. Przebieg postępowania przed organami podatkowymi

W uzasadnieniu powyższego wyroku Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu wskazał, że decyzją z 29 czerwca 2020 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego Wrocław - Stare Miasto (dalej "Naczelnik Urzędu Skarbowego" lub "organ pierwszej instancji") dokonał odmiennego od zadeklarowanego przez Spółkę rozliczenia podatku od towarów i usług za I i II kwartał 2015 r. oraz określił kwotę podatku do zapłaty na podstawie art. 108 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U z 2011 r., Nr 177, poz. 1054, ze zm.), dalej "ustawa o VAT", za marzec, kwiecień i maj 2015 r. Przeprowadzone w sprawie postępowanie podatkowe wykazało bowiem, że wystawiona na rzecz Skarżącej przez M. sp. z o.o. (dalej "M.") faktura z 31 marca 2015 r. nr 06/03/2015 nie dokumentuje rzeczywistej transakcji gospodarczej (usług najmu maszyn budowlanych). Skutkiem tego Spółka nie była uprawniona do odliczenia podatku naliczonego z tej faktury w deklaracji VAT-7K za I kwartał 2015 r., jak też do ujęcia w deklaracji VAT-7K za II kwartał 2015 r. faktury korygującej z 30 kwietnia 2015 r. nr 01/04/2015/KOR, którą M. skorygowała fakturę pierwotną z 31 marca 2015 r. z powodu "błędnego oznaczenia nabywcy". Jak ustalił organ pierwszej instancji, pomiędzy ww. podmiotami nie doszło do zawarcia umowy najmu maszyn budowlanych, które Skarżąca miała następnie podnająć I. sp. z o.o. na podstawie umowy z 16 marca 2015 r., w rzeczywistości zaś umowa najmu została zawarta bezpośrednio pomiędzy M. a I. sp. z o.o. Umowa zawarta przez ten ostatni podmiot ze Skarżącą nigdy nie została zrealizowana. Tym samym Skarżąca nie wykonała na rzecz spółki I. usług polegających na wynajmie maszyn budowlanych, a wystawione przez nią na rzecz ww. kontrahenta faktury z 31 marca 2015 r., 15 kwietnia 2015 r., 30 kwietnia 2015 r. oraz 15 maja 2015 r., mające dokumentować te usługi, nie odzwierciedlały rzeczywistych zdarzeń gospodarczych. Z powodu ich wystawienia i wprowadzenia do obrotu gospodarczego Spółka zobowiązana jest jednak do zapłaty podatku w nich wykazanego stosownie do uregulowania art. 108 ust. 1 ustawy o VAT.