Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 4 października 2022 r., sygn. II FSK 216/20

Podatek dochodowy od osób fizycznych

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Antoni Hanusz (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia NSA Stefan Babiarz, Sędzia WSA del. Jolanta Strumiłło, Protokolant Justyna Nawrocka, po rozpoznaniu w dniu 4 października 2022 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 2 października 2019 r. sygn. akt I SA/Łd 254/19 w sprawie ze skargi P. P. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi z dnia 23 stycznia 2019 r. nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2016 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Łodzi, 2) zasądza od P. P. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi kwotę 3861 (trzy tysiące osiemset sześćdziesiąt jeden) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrokiem z 2 października 2019 r., I SA/Łd 254/19, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi uchylił zaskarżoną przez P. P. decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi z 23 stycznia 2019 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2016 r.

Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Łodzi po rozpatrzeniu odwołania podatnika, utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji z 23 stycznia 2019 r. Organ odwoławczy wskazał, że nie kwestionuje w sposób kategoryczny twórczego charakteru pracy podatnika i w konsekwencji wykonania utworów w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 ze zm., dalej: "u.p.a.p.p."). Podatnik nie wykazał jednak ponad wszelką wątpliwość, że wytworem jego pracy były utwory chronione prawem autorskim. Nie zostało też wykazane jaka dokładnie część uzyskanego wynagrodzenia za pracę stanowi honorarium za przeniesienie na pracodawcę praw autorskich a jak wypłacona z tytułu wykonywania tzw. zwykłych obowiązków pracowniczych. Nie jest wystarczające wyróżnienie części czasu pracy przeznaczonej na pracę twórczą, czy też ułamku wynagrodzenia (np. 92,9%), gdyż z takiego wyróżnienia nie wynika, czy jakiekolwiek utwory powstały, a jeśli powstały, to jakie i jak zostały wynagrodzone. Dla możliwości zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów w przypadku umowy o pracę zawieranej z twórcą konieczne jest wyodrębnienie honorarium autorskiego. Pracodawca nigdy nie wskazał konkretnej kwoty honorarium z tytułu wytworzenia poszczególnych utworów.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00