Wyrok NSA z dnia 9 grudnia 2022 r., sygn. I FSK 1427/18

Podatkowe postępowanie

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Danuta Oleś, Sędzia NSA Arkadiusz Cudak, Sędzia WSA del. Agnieszka Jakimowicz (sprawozdawca), Protokolant Katarzyna Nowik, po rozpoznaniu w dniu 9 grudnia 2022 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej S. s.c. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 27 lutego 2018 r. sygn. akt III SA/Wa 1916/17 w sprawie ze skargi S. s.c. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie z dnia 20 marca 2017 r. nr 1401-IOV-1.4103.45.2017.DS w przedmiocie podatku od towarów i usług za okresy rozliczeniowe od lutego do lipca 2014 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od S. s.c. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie kwotę 1800 (jeden tysiąc osiemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 27 lutego 2018 r., sygn. akt III SA/Wa 1916/17 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę S. s.c. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie z dnia 20 marca 2017 r. o nr 1401-IOV-1.4103.45.2017.DS w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od lutego do lipca 2014 r.

Sąd I instancji zaaprobował stanowisko organów podatkowych, które określając spółce rozliczenie podatku od towarów i usług w innej niż zadeklarowana wysokości uznały, że usługa wykonania na rzecz L. sp. z o.o. systemu informatycznego "[...]" została powierzona i częściowo wykonana przez R. W., który realizując kolejne etapy zlecenia występował w roli wspólnika skarżącej spółki, nie działał natomiast w ramach umowy o dzieło zawartej z S. D. K. G., jako jej podwykonawca. Osoba ta bowiem nie posiadała żadnego doświadczenia w branży IT, nie zawiązywała umowy z odbiorcą zlecenia, nie prowadziła z nim korespondencji handlowej, nadto w chwili zainicjowania projektu była bezrobotna i nie prowadziła działalności gospodarczej. Potwierdzają to jednoznacznie zeznania prezesa zarządu L. - M. D. oraz dostarczona przez niego korespondencja mailowa ze skarżącą spółką. Z dowodów tych wynika jednoznacznie, że w spółce L. nie znano firmy K. G. i jej samej, natomiast R. W. konsekwentnie prowadził korespondencję z adresu mailowego spółki, dane w stopce dokumentów również odwoływały się do nazwy S. lub pełnej nazwy spółki skarżącej, zaś wpłaty za realizację kolejnych etapów projektu dokonywane były na konto wskazane przez R. W., przy czym odbiorcy usług nie ujawniono, że jest to inny rachunek bankowy niż skarżącej spółki.