Wyrok NSA z dnia 21 lipca 2022 r., sygn. I FSK 830/18

Podatek od towarów i usług; Podatkowe postępowanie

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jan Rudowski (sprawozdawca), Sędzia NSA Gabriela Zalewska-Radzik, Sędzia WSA del. Elżbieta Olechniewicz, Protokolant Katarzyna Wojnarska, po rozpoznaniu w dniu 21 lipca 2022 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 22 grudnia 2017 r. sygn. akt I SA/Wr 817/17 w sprawie ze skargi K. s.k.a. z siedzibą w L. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu z dnia 12 czerwca 2017 r. nr 0201-IOR.4103.91.2017 w przedmiocie określenia za miesiące styczeń, luty i marzec 2013 r. nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do zwrotu na rachunek bankowy oraz umorzenia postępowania w sprawie podatku od towarów i usług za kwiecień 2013 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości, 2) oddala skargę, 3) zasądza od K. s.k.a. z siedzibą w L. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu kwotę 12.707 (słownie: dwanaście tysięcy siedemset siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrokiem z 22 grudnia 2017 r., I SA/Wr 817/17, Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu, po rozpoznaniu skargi K. S.K.A. z siedzibą w L. (dalej: "skarżąca", "strona", "spółka") uchylił decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu z 12 czerwca 2017 r. części dotyczącej podatku od towarów i usług za miesiące: styczeń, luty, marzec 2013 r.

2. Jak wskazano w uzasadnieniu wyroku, Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w O. stwierdził w spółce odliczenie podatku naliczonego za styczeń, luty, marzec, kwiecień 2013 r. z faktur nieodzwierciedlających rzeczywistych zdarzeń gospodarczych z tytułu nabycia granulatu złota i platyny od: E. sp. z o.o., H. sp. z o.o. Organ ustalił, że wskazane podmioty w rzeczywistości nie nabyły towarów w asortymencie i ilościach, wynikających z faktur zakupu od podmiotów widniejących na fakturach jako sprzedawcy, a w związku z tym nie mogły dokonać ich sprzedaży na rzecz skarżącej. Działania tych podmiotów nakierowane były jedynie na "fakturowe przepuszczenie" towaru przez kolejny podmiot, celem wydłużenia łańcucha przepływu "pustych faktur" i zalegalizowania w ten sposób pochodzenia towaru oraz uzyskania zwrotu podatku VAT w związku z dokonaniem (na końcowym etapie obrotu) wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów do czeskiej spółki S.