Wyrok NSA z dnia 22 listopada 2022 r., sygn. II FSK 585/20
Podatek dochodowy od osób prawnych
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Antoni Hanusz, Sędzia NSA Aleksandra Wrzesińska-Nowacka, Sędzia del. WSA Alina Rzepecka (sprawozdawca), , Protokolant Anna Dziewż-Przychodzeń, po rozpoznaniu w dniu 8 listopada 2022 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 3 września 2019 r., sygn. akt III SA/Wa 2322/18 w sprawie ze skargi [...]. z siedzibą w [...] na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie z dnia 7 sierpnia 2018 r., nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych za 2013 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie na rzecz [...] z siedzibą w [...] kwotę 8100 (słownie: osiem tysięcy sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wyrokiem z 3 września 2019 r., sygn. akt III SA/Wa 2322/18 Wojewódzki
Sąd Administracyjny w Warszawie (dalej: WSA, Sąd pierwszej instancji, Sąd) po rozpoznaniu na rozprawie sprawy ze skargi H[...] S.A. z siedzibą w W. (dalej też: Spółka, Strona, Skarżąca) na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej
w Warszawie (dalej: DIAS, organ) z 7 sierpnia 2018 r. w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych za 2013 r., na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. a) i c) ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm. - dalej: p.p.s.a.) uchylił zaskarżoną decyzję. Wyrok (podobnie, jak i pozostałe orzeczenia powołane w niniejszym uzasadnieniu) jest dostępny na stronie internetowej http://orzeczenia.nsa. gov.pl/.
DKIS w skardze kasacyjnej zaskarżył powyższy wyrok w całości. Zarzucił orzeczeniu, na podstawie art. 173 i art. 174 pkt 1 i 2 p.p.s.a. naruszenie prawa materialnego i procesowego: 1. art. 15 ust. 1 oraz art. 16 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 16h ust. 2 i art. 16j ust. 1 pkt 3 i 4 oraz ust. 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z poźn. zm., dalej: u.p.d.o.p.) przez ich błędną wykładnię, 2. art. 15 ust. 1 oraz art. 16 ust. 1 pkt 8 u.p.d.o.p., przez ich błędną wykładnię, 3. art. 12 ust. 4d oraz art. 16 ust. 1 pkt 8e u.p.d.o.p., przez ich niewłaściwe zastosowanie, tj. przez przyjęcie, że mają one zastosowanie do stanu faktycznego przedmiotowej sprawy, 4. art. 145 § 1 pkt 1 lit. c) p.p.s.a. w zw. z art. 121 § 1 i § 2, art. 122, art. 187 § 1, art. 191, art. 210 § 1 pkt 6 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201