Wyrok NSA z dnia 23 sierpnia 2022 r., sygn. II FSK 3024/19

Podatek dochodowy od osób fizycznych

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Aleksandra Wrzesińska- Nowacka Sędziowie Sędzia NSA Sylwester Golec (spr.) Sędzia WSA del. Jolanta Strumiłło Protokolant Natalia Simaszko po rozpoznaniu w dniu 23 sierpnia 2022 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej M. Z. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 19 czerwca 2019 r. sygn. akt III SA/Wa 2186/18 w sprawie ze skargi M. Z. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie z dnia 20 lipca 2018 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2015 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości, 2) uchyla zaskarżoną decyzję w całości, 3) zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie na rzecz M. Z. kwotę 2523 (słownie: dwa tysiące pięćset dwadzieścia trzy) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 19 czerwca 2019 r., sygn. akt III SA/Wa 2186/1819 oddalił skargę M. Z. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie z dnia 20 lipca 2018 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2015 r.

W uzasadnieniu wyroku sąd wskazał następujące okoliczności: Naczelnik Urzędu Skarbowego w G. decyzją z dnia 13 kwietnia 2018 r. określił M. Z.(skarżąca) wysokość zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2015 r. w kwocie 8.805 zł. Organ pierwszej instancji w uzasadnieniu decyzji wskazał, że skarżąca w zeznaniu podatkowym do części przychodów ze stosunku pracy zastosowała koszty uzyskania przychodu, o których mowa w art. 22 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.; dalej zwana "u.p.d.o.f.") natomiast do pozostałej części przychodów zastosowała stawkę kosztów uzyskania przychodów w wysokości 50%, o których mowa w art. 22 ust. 9 pkt 3 u.p.d.o.f. Podwyższone koszty uzyskania przychodów zastosowano do przychodów ze stosunku pracy uzyskanych z tytułu przeniesienia praw autorskich do programów komputerowych, które stworzyła skarżąca. Podziału przychodów w zeznaniu podatkowym na część, do której mają zastosowaniowe koszty określone w art. 22 ust. 3 pkt 9 u.p.d.o.f. i cześć, do której mają zastosowanie koszty określone w art., 22 ust. 2 u.p.d.o.f. dokonano w oparciu o zestawienie czasu pracy, który skarżąca poświęciła na wytworzenie programów komputerowych stanowiących utwory w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2006 r., poz. 90 ze zm.; dalej zwana "u.p.a.p.p."). W decyzji wskazano, że skarżąca w 2015 r. była zatrudniona w S. Sp. z o.o. na czas nieokreślony na stanowisku starszego programisty w wymiarze pełnego etatu. Z pkt 5 umowy o pracę z dnia 17 września 2013 r. wynikało, że wynagrodzenie obejmuje: płacę zasadniczą w wysokości 8.000 zł oraz inne świadczenia na zasadach określonych w przepisach prawa pracy (dla których nie podano kwoty). W pkt 12 ww. umowy o prace zawarto zapis, z którego wynika, że autorskie prawa majątkowe do utworów stworzonych przez pracownika w związku z wykonywaniem obowiązków pracowniczych nabywa pracodawca z chwilą przyjęcia od pracownika, na zasadach określonych w art. 12 u.p.a.p.p. Z pkt 13 umowy wynika, ze autorskie prawa majątkowe do utworów stanowiących oprogramowanie komputerowe stworzone przez pracownika w związku z wykonywaniem obowiązków pracowniczych przysługiwać będą w sposób pierwotny S. Sp. z o.o.jako pracodawcy na zasadach określonych w art. 74 ust. 3 u.p.a.p.p. Z treści pkt 16 umowy wynika, że wynagrodzenie określone w umowie o pracę obejmuje także wynagrodzenie pracownika z tytułu nabycia przez pracodawcę autorskich praw majątkowych.