Wyrok NSA z dnia 9 grudnia 2022 r., sygn. III FSK 560/21

Podatek od nieruchomości

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Stanisław Bogucki (sprawozdawca), Sędzia NSA Jolanta Sokołowska, Sędzia WSA (del.) Alicja Polańska, Protokolant Natalia Zawadka, po rozpoznaniu w dniu 9 grudnia 2022 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej F. z siedzibą w B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 17 października 2018 r., sygn. akt I SA/Bk 437/18 w sprawie ze skargi F. z siedzibą w B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Białymstoku z dnia 8 maja 2018 r., nr 405.497/D-12/25/16 w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2011 r. oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

1. Wyrokiem z 17.10.2018 r. o sygn. I SA/Bk 437/18 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku oddalił skargę Fundacji "P." z siedzibą w B. (dalej: skarżąca) na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Białymstoku z 8.05.2018 r., nr 405.497/D-12/25/16, wydaną w przedmiocie podatku od nieruchomości 2011 r. Jako podstawę prawną powołano art. 151 ustawy z 30.08.2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2017 r. poz. 2188 ze zm., dalej: p.p.s.a.). Wyrok (podobnie, jak pozostałe powołane w uzasadnieniu orzeczenia) jest dostępny na stronie internetowej http://orzeczenia.nsa.gov.pl/.

2. Przebieg postępowania przed organami podatkowymi (przedstawiony przez WSA w Białymstoku).

2.1. Decyzją z 19.03.2012 r. Wójt Gminy N. określił skarżącej wysokość zobowiązania w podatku od nieruchomości za 2011 r. w kwocie 100.327 zł.

Decyzją z 11.12.2012 r. SKO w Białymstoku utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję.

3. Wyrok WSA w Białymstoku z 19.06.2013 r., I SA/Bk 48/13.

Nie zgadzając się z powyższym rozstrzygnięciem skarżąca wniosła skargę do WSA w Białymstoku. Wyrokiem z 19.06.2013 r., I SA/Bk 48/13, WSA w Białymstoku oddalił skargę.

4. Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 15.01.2016 r., II FSK 2974/13.

Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z 15.01.2016 r., II FSK 2974/13, uchylił wyrok Sądu pierwszej instancji i przekazał mu sprawę do ponownego rozpatrzenia. Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że WSA w Białymstoku naruszył art. 1a ust. 1 pkt 1 ustawy z 12.01.1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz.U. z 2018 r. poz. 1445 ze zm., dalej: u.p.o.l.) przez jego błędną wykładnię. Naczelny Sąd Administracyjny zalecił Sądowi pierwszej instancji dokonanie analizy - czy prawidłowe w świetle art. 1a ust. 1 pkt 1 u.p.o.l. były ustalenia organów podatkowych, że sporny obiekt jest budynkiem, czy stanowi on jednak inny rodzaj obiektu budowlanego. Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że WSA w Białymstoku będzie mógł to uczynić dopiero po uzupełnieniu materiału dowodowego i dokonaniu jego oceny przez organ podatkowy, który dotąd postępowanie dowodowe koncentrował na ustaleniach, czy grunty i budynki zakupione przez skarżącą korzystają ze zwolnienia, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 10 i 14 u.p.o.l.