Wyrok NSA z dnia 30 listopada 2022 r., sygn. I FSK 1758/18

Rolą organu interpretacyjnego jest dokonanie kwalifikacji prawnej przedstawionych w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego zdarzeń, faktów lub czynności, a taką kwalifikacją (oceną) jest także ich zaklasyfikowanie z punktu widzenia PKWiU. Oznacza to, że podanie przez wnioskodawcę we wniosku o wydanie interpelacji indywidualnej dla wykonywanych przez niego czynności niewłaściwego zdaniem organów podatkowych lub sądu symbolu PKWiU nie może być traktowane jako wskazanie przez wnioskodawcę opisu elementu stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego, którym organ przy wydawaniu interpretacji jest związany i nie ma prawa do jego weryfikacji. Konsekwencją tego jest to, że przy wydawaniu interpretacji organ ma obowiązek na podstawie informacji zawartych we wniosku o wydanie interpretacji wskazać właściwe jego zdaniem zakwalifikowanie czynności wnioskodawcy do symbolu PKWiU a zawarte we wniosku twierdzenia wnioskodawcy odnośnie do zakwalifikowania jego czynności według PKWiU, organ powinien traktować jako własne stanowisko wnioskodawcy w sprawie zadanego organowi pytania.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Bartosz Wojciechowski, Sędzia NSA Zbigniew Łoboda, Sędzia NSA Sylwester Golec (sprawozdawca), Protokolant Marek Wojtasiewicz, po rozpoznaniu w dniu 30 listopada 2022 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skarg kasacyjnych: 1)Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Krakowie, 2)M. F. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 22 maja 2018 r. sygn. akt I SA/Kr 209/18 w sprawie ze skargi M. F. na decyzje Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Krakowie z dnia 14 grudnia 2017 r. nr. 1201-IOV-1.4103.711.2017.6, nr. 1201-IOV-1.4103.723.2017.6, nr. 1201-IOV-1.4103.735.2017.6, nr. 1201-IOV-1.4103.747.2017.6 w przedmiocie podatku od towarów i usług od stycznia do grudnia 2013 r. od stycznia do grudnia 2014 r. od stycznia do grudnia 2015 r. i od stycznia do czerwca 2016 r. oddala skargi kasacyjne.