Wyrok NSA z dnia 29 marca 2022 r., sygn. II FSK 1754/19

Natomiast warunkiem koniecznym zwrotu nadpłaty jest obiektywne istnienie kwoty nadpłaty. Zaliczenie nie jest możliwe dopóty, dopóki jej nie ma.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jerzy Płusa, Sędziowie Sędzia NSA Antoni Hanusz (sprawozdawca), Sędzia WSA del. Jolanta Strumiłło, Protokolant Magdalena Sadzyńska, po rozpoznaniu w dniu 29 marca 2022 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Spółdzielni Mieszkaniowej "Z." z siedzibą w T. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 9 kwietnia 2019 r. sygn. akt I SA/Bd 110/19 w sprawie ze skargi Spółdzielni Mieszkaniowej "Z." z siedzibą w T. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 19 grudnia 2018 r. nr [...] w przedmiocie zaliczenia nadpłaty na poczet zaległości podatkowych 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Spółdzielni Mieszkaniowej "Z." z siedzibą w T. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Bydgoszczy kwotę 480 (słownie: czterysta osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Zaskarżonym wyrokiem z 9 kwietnia 2019 r., I SA/Bd 110/19, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy oddalił skargę S. M. "Z." w T. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Bydgoszczy z 19 grudnia 2018 r. w przedmiocie zaliczenia nadpłaty z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych za 2017 r. na poczet zaległości z tytułu podatku od towarów i usług za styczeń 2018 r.