Wyrok NSA z dnia 15 lipca 2022 r., sygn. I FSK 1088/18

Podatek od towarów i usług

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jan Rudowski, Sędzia NSA Małgorzata Niezgódka - Medek (spr.), Sędzia NSA Gabriela Zalewska-Radzik, Protokolant Marek Kleszczyński, po rozpoznaniu w dniu 15 lipca 2022 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 26 stycznia 2018 r. sygn. akt I SA/Wr 758/17 w sprawie ze skargi M. M. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu z dnia 31 maja 2017 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za lipiec 2012 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu na rzecz M. M. kwotę 2.700 (słownie: dwa tysiące siedemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu jest wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z 26 stycznia 2018 r., I SA/Wr 758/17. W orzeczeniu tym Sąd pierwszej instancji, na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. a w zw. z art. 135 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.), powoływanej dalej jako: "P.p.s.a.", uchylił zaskarżoną przez M. M. (dalej: "skarżąca") decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu z 31 maja 2017 r. oraz poprzedzającą ją decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego Wrocław - Krzyki z 29 czerwca 2016 r., wydane w przedmiocie podatku od towarów i usług za lipiec 2012 r. (opisany wyrok i powołane w uzasadnieniu orzeczenia sądów administracyjnych dostępne są na: www.orzeczenia.nsa.gov.pl, dalej: "CBOSA").

Z uzasadnienia zaskarżonego wyroku wynika, że skarżąca do 26 czerwca 2012 r. prowadziła działalność gospodarczą w zakresie handlu częściami samochodowymi i usług transportu samochodowego. W toku podjętych wobec strony czynności kontrolnych organ podatkowy ustalił, że w latach 2008 - 2012 zajmowała się ona obrotem nieruchomościami bez formalnej rejestracji w tym zakresie. Działania strony organ podatkowy ocenił jako systematyczne i powtarzalne, nastawione na zysk i charakterystyczne dla podmiotu zawodowo trudniącego się obrotem nieruchomościami. Czynności podejmowane przez stronę (osobiście lub przez pełnomocnika, będącego mężem skarżącej - Z. M.), dotyczące nabywanych i zbywanych nieruchomości, obejmowały zmianę ich przeznaczenia, podział, przebudowę linii napowietrznej, przyłączenie sieci elektroenergetycznej, uzyskanie decyzji w sprawie pozwolenia na budowę sieci wodno - kanalizacyjnej oraz zlecenie wykonania inwestycji. Zdaniem organu podatkowego aktywność strony wypełniała znamiona opisane w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), powoływanej dalej jako: "u.p.t.u.", co wiązało się z obowiązkiem rozliczenia podatku od towarów i usług.