Wyrok NSA z dnia 15 września 2022 r., sygn. III FSK 902/21

Egzekucyjne postępowanie

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Wojciech Stachurski (sprawozdawca), Sędzia NSA Sławomir Presnarowicz, Sędzia WSA (del.) Artur Kot, Protokolant Natalia Zawadka, po rozpoznaniu w dniu 15 września 2022 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Zarządcy masy sanacyjnej "C." sp. z o.o. w restrukturyzacji z siedzibą w K. (dawniej: "C." sp. z o.o. z siedzibą w K.) od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 22 stycznia 2019 r. sygn. akt III SA/Łd 973/18 w sprawie ze skargi "C." sp. z o.o. z siedzibą w K. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi z dnia 10 września 2018 r. nr (1001-IEE.711.507.2018.2/KJR) UNP: 1001-18-090924 w przedmiocie zarzutów w sprawie prowadzenia egzekucji administracyjnej 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Zarządcy masy sanacyjnej "C." sp. z o.o. w restrukturyzacji z siedzibą w K. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi kwotę 480 (słownie: czterysta osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrok sądu pierwszej instancji.

Wyrokiem z 22 stycznia 2019 r., III SA/Łd 973/18, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi oddalił skargę C. sp. z o.o. (dalej także jako "spółka") na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi z 10 września 2018 r. nr (1001-IEE.711.507.2018.2/KJR) UNP: 1001-18-090924 w przedmiocie oddalenia zarzutu w sprawie egzekucji administracyjnej.

Z uzasadnienia wyroku wynika, że wobec spółki wszczęta została egzekucja administracyjna należności z tytułu podatku od towarów i usług za sierpień 2017 r. W toku egzekucji spółka, na podstawie art. 33 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. z 2017 r., poz. 1201 z późn. zm., dalej jako "u.p.e.a."), zgłosiła zarzut wykonania egzekwowanego obowiązku, do czego - jej zdaniem - doszło poprzez wpłatę należności za pośrednictwem rachunku bankowego G. sp. z o.o. Organy egzekucyjne oraz sąd pierwszej instancji nie podzieliły tej argumentacji. Zdaniem sądu, obowiązujące przepisy, tj. art. 62b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017 r. poz. 201 z późn. zm., dalej jako "o.p."), dopuszczają zapłatę podatku przez inny podmiot, ale z ograniczeniem do kwoty 1000 zł oraz z wyraźnym wskazaniem, że uznaje się wpłatę, która pochodzi ze środków podatnika. Sąd podkreślił, że wpłaty dokonał "inny podmiot", niebędący podatnikiem posiadającym zaległość podatkową w podatku od towarów i usług za sierpień 2017 r. Istotne znaczenie ma także to, że kwota podatku, tj. 64 062 zł przekracza 1000 zł. W związku z powyższym płatność dokonana przelewem z rachunku bankowego G. sp. z o.o. nie spowodowała zapłaty za spółkę zobowiązania podatkowego. Zasadą jest bowiem, że zobowiązanie podatkowe powinno zostać spełnione przez podatnika, zaś zapłata podatku przez inny podmiot nie jest skuteczna i nie powoduje nieistnienia obowiązku, z wyjątkiem przypadków enumeratywnie wymienionych w treści w art. 62b o.p.